Dawno zraziłam sie do ludzi

Nie lubie ludzi i najchętniej zylabym z dala od nich. Ludzie zawsze mnie dyskryminowali i uważam ze to przez wygląd gdyż zawsze byłam mniej rozwinięta, drobniejsza i wygladam bardzo mlodo jak na swoj wiek, zreszta zawsze tak bylo. Mam marzenie zamieszkać sama lub z chlopakiem, ale z dala od ludzi. W pracy da sie jeszcze wytrzymac, ale tak to chce być sama.

Ja również przyłączam się do zacnego grona dyskryminowanych za wygląd: też jestem niska i wyglądam dużo młodziej.

Mam to samo, tzn jesli chodzi o wygląd, ale ludzi ostatni zaczynam nei lubic z tez z innych  powodów.

Mam tylko 152 cm wzrostu, i mam wrazenie, ze ludzie maja tendencje do pomiatania osobami co sa mniejsze, chyba to jest jak u zwierzat, najmniejsze w stadzie ma przerąbane. 

tez tak mam ale co tu sie przejmowac, jak potrzebuja sie dowartosciowac to trudno, np. facet, ktorego zona np. zle w domu traktuje lub rogi przyprawia to wyzyje sie na mnie i jak mu to humor poprawia to sie ciesze, babki niektore tez jak maja szal macicy, okres, menopauze to sie wyzyja i co my na to poradzimy, nie nasza wina, ludzie maja zwierzece instynkty i prymitywne emocje i ulegaja temu.