Wiecznie psocace dziecko

Czy to juz taki typ? psocila jako maluch, psocila jako wczesny szkolniak, i psoci do tej pory. Zawsze walczylismy z jej psotami, zawsze reagowalismy i faktycznie co udalo sie wyeliminowac jakies wybryki tyle nsachodzily nowe ., i tak od lat. Po ciezkich usilnych wychowawczych srodkach karcacych dziecko zaprzestaje "starych" lobuzerskich wyczynow ,ale co rusz nowe . To robi czesto z czysta premedytacja ot tak bo ma taki humor , ale tez jeszcze czesciej nieswiadomie nie po zlosci ... tzn pokusa jest silniejsdza od niej, impuls bierze gore i cos zrobi a dopiero pozniej widzi z tego konsekwencje , wiec to nie jest tak ze wszystko robi specjalnie ,lub ze wszystko sie dzieje niechcacy..pol na pol.jest dzieckiem nader porywczym, narwanym, impulsywnym , szybko reaguje na bodzce i te dobre i te zle . Rece mi opadaja. Lobuzuje, psoci, szkodzi, rozrabia i z roku na rok z innymi przypadkami urwisowan mamy do czynienia . Czasami przyslowiowo ubic to zamalo bo i takl za jakis czas cos nowego w glowce sie wytworzy . W szkole multum pochwal za osiagnienia, za angazowanie sie, za sympatycznosc inne pozytywy jak i multum skarg za odburkliwosc i te psoty . Nowy rok szkolny za niecale 2 msce i znow beda jakiej nowe akcje . co robic z takim dzieckiem ?