Czy on wróci?

Zostawił mnie w niedzielę i strasznie mi ciężko, byliśmy razem prawie 8 lat...

Wiadomo, jak w każdym związku były wzloty i upadki, ale cały czas myślałam, że on mnie bardzo kocha... Wszystko zaczęło się tak konkretniej psuć pół tygodnia przed rozstaniem. Przeprowadziliśmy rozmowę, z której wynikało, że stwierdził, że nasz związek to nie to, dałam mu wolny wybór, wybrał, że jeszcze spróbujemy. Spędziliśmy potem super czas, oglądając filmy, robiąc różne inne rzeczy. W sobotę nawet z rana jeszcze wziął specjalnie dla mnie horror kupił - bo on nie przepada (w końcu i tak mi go nie pożyczył ). I chciałam tylko i wyłącznie potwierdzić, że wszystko idzie w dobrym kierunku i go zapytałam, czy myśli, że będzie dobrze. I to był koniec, nagle stwierdził, że ja chcę tylko o nas rozmawiać, a on już ułożył sobie w głowie wszystko i miało być ok, ale jednak to koniec, bo on już nie chce się męczyć i myśleć, że znów mogło by być coś nie tak. Potem jeszcze w sobotę przyszedł na imprezę urodzinową mojego brata bo powiedziałam, że nie wypada, żeby się wycofywał. Myślałam, że się ogarnie i naprawimy coś co nas łączyło, ale nic. Potem wyszedł, odprowadziłam go z psem na przystanek autobusowy, był dość nie miły, życzył powodzenia i pojechał. Od tego czasu się nie odzywał, po za sms-em z zapytaniem o perfumy, które zamawiałam u niego w pracy i czy nadal je biorę (bo musiał). Odpisałam, że tak i kiedy będą, odpisał, że 10 sierpnia i tyle. Od tamtego czasu żadnych wiadomości od niego, nic. Nie wiem co mam myśleć, patrze na telefon jak głupia, ale sama się nie chce odzywać. Wypatruje go wszędzie jak idę z psem... Teraz ma urlop od wczoraj do piątku i siedzi w domu, więc ma dużo czasu... ale wczoraj np. widziałam, że cały dzień grał w grę (bo widzę na serwisie) w którą grał zawsze ze mną, moim bratem i tatą. :( Nie mówię, że byłam święta, ale starałam się, dużo dla niego robiłam, przyjeżdżałam pod pracę bo on nie ma auta... Moja rodzina go uwielbiała, a jego mnie. Nie wiem czy chodzi o inną dziewczynę, on zarzekał się, że nie, zresztą nigdy nie było takich sytuacji. Potencjalnie jest dziewczyna, z którą ewentualnie, ale ona też była w związku (podobnież zdradziła tego swojego i jako, że mojego chłopaka uważała, za przyjaciela to tylko mu powiedziała), ale zawsze mówił, że jestem 5000 razy lepsza, że ona o sobie nie dba itd. Zresztą ją poznałam, nawet gadałyśmy i wydawała się spoko, ale wcale nie lepsza ode mnie, tym bardziej, że zdradziła chłopaka z którym mieszka... Zawsze było było dobrze nam, chodziliśmy na działkę do jego babci, przychodził do mnie, zawsze planowaliśmy co tam sobie dobrego zjemy i oglądaliśmy śmieszne filmy itd.. Moja chora wyobraźnia widzi to tak: tamta dziewczyna pocałowała go i powiedziała, że się zauroczyła, on czuł się winny i zaczął się czuć zagubiony ze mną i po prostu odszedł. Nie wiem jaka jest prawda. Kiedyś mieliśmy podobną sytuację (rok temu), odszedł na pięć dni i zadzwonił bo się stęsknił, ale nie chodziło wtedy na 100% o kogoś. Wtedy tak tego nie przeżywałam, więc dałam mu szansę. Ale teraz wątpię, że wróci, a tak bardzo tego pragnę, żeby się przytulić....

Poradzi ktoś coś? Potrzebuje jakiejkolwiek rady, wsparcia... zabija mnie to od środka...