Moj partner dziala mi na nerwy

Sytuacja wyglada tak ze jestem w zwiazku od 3 lat z czego od prawie roku na odleglosc ze wzgledu na studia. On mieszka w akademiku a ja u siebie w domu. Na poczatku bylo to dla mnie bardzo trudne bylam bardzo zazdrosna przez jego ciagle imprezowanie, oklamywanie mnie. Sytacje ze urywal sie bez slowa jak byl na imprezie to byly na porzadku dziennym i wiadomo ze nie oczekiwalam tego ze bedzie sleczal przy telefonie przez caly czas, ale zazwyczaj wygladalo to tak ze pisalismy raz na jakis czas co tam jak tam nagle urywal sie bez slowa i odzywal dopiero nastepnego dnia w poludnie bawiac sie w najlepsze do bialego rana. Ja w tym czasie wychodzilam z siebie wyobrazalam sobie najgorsze scenariusze balam sie ze moglo mu sie cos stac, ze moze mnie zdradza etc. Nasze relacje pogorszyly sie do tego nstopnia, ze majac dzien wolny od zajec wolal wrocic do akademika niz zostac ze mna w moje urodziny, nawet nie odzywajac sie do mnie ani slowem tego dnia. Jakies dwa miesiace pozniej spoitkalismy sie i zakonczylismy ten zwiazek, tzn byla to moja inicjatywa, bylam bardzo zmeczona psychicznie ta cala sytuacja. Jego rakacja byla taka ze zwyzywal mi od pustakow , idiotek itp. Tydzien pozniej poprosil o spotkanie i chcial powrotu, ale nie ugielam sie. Walczył o mnie jakis czas przyznaje widac bylo ze bvardzo mu zalezy ze zrozumial, ze przez jego zachowanie cierpialam. Wrocilismy do siebie jakis miesiac pozniej . Od tego czasu non stop sie klocimy, dziala mi na nerwy zachowuje sie dziecinnie nie potrafie z nim normalnie rozmawiac, kazda moja probowa rozmowy jest ignorowana haslem ' co ty gadasz za glupoty ' i tyle. Wiem ze to moze wydawac sie problem wziety z d*upy ale doprowadza mnie do szalu jego szturchanie mnie. i robienie sobie non stop jaj, a jednoczesnie ciezko mi jest go zostawic , ciezko bez niego funkcjonowac. Co ja mam robic?