Jak radzić sobie z takim człowiekiem?

Tak jak w temacie, jak sobie z tym radzić? Sprawa wygląda tak, moja matka to manipulatorka próbująca wywołać w każdym poczucie winy, lubi także szukać na wszystko wytłumaczenia. Kilka lat temu miała operację, po okresie rekonwalescencji zamiast wrócić do pracy, zwolniła się. Ma pretensje do każdego że nie należy jej się renta. Mija 8 rok jej bezrobocia, a ona nadal nic z tym nie robi. Za to winę za niedostateczną ilość pieniędzy zwala na ojca, który dwoi się i troi żeby w domu było co zjeść i by rachunki były na bieżąco zapłacone. Ja i brat pracujemy, matka jest skłonna przejąć naszą całą wypłatę dla siebie. Całymi dniami użala się nad sobą i opowiada jak bardzo jej ciężko. Nie chodzi do lekarzy, ale na swoje zdrowie narzeka bezustannie. Doprowadza do sytuacji w których to mnie i reszte rodziny stawia w pozycji winowajcy, sama lubi się wybierać. Mogłabym napisać miliony przykładów jej zachować, ale wątpię że ktoś chciałby to czytać. Pytanie brzmi - jak żyć z taką osobą? Niestety, póki nie mam własnego mieszkania musimy się razem pomęczyć.

Myślę, że trzeba porozmawiać z obojgiem rodziców i ustalić czy masz się dokladac i jak tak to ile. Reszta zostaje Tobie i nie ma mowy o zajmowaniu wypłaty. A jak żyć... najlepiej byłoby jej pomóc, wesprzeć, zrozumieć, nie sądzę że jej tak dobrze. Jeżeli się nie uda to pozostaje słuchać i wypuszczać żale drugim uchem żeby samemu nie zgorzkniec.

Dziekuję za radę :). Sprawa wygląda tak, że mama widzi we mnie powierniczkę, każde jej problemy spoczywają na mnie, także jakiś kontakt między nami jest. Wiem, że gdy się wygada jest jej lżej, natomiast czasami przeraża mnie to, że muszę słuchać o sprawach które nie powinny dotyczyć mnie np. jej łóżkowe sprawy