skandal

Lubię. Żyję. Prosto. Bum. On. Coś. Miłe? Miłe milknie. Głupio. Trochę. Jeszcze bardziej. Up. Minęło. Ja. Dam radę? Jutro. Skandalu nie ma.

Dasz radę, bo nie masz serca. Kto kocha, nie odpuszcza od tak.

Ojej... A co ja mam?

To co chcesz miec. Wiecej nie chcesz, to masz wedlug potrzeb. Po marksistowsku.

A ja chcę być bardziej obecna. A ty: Karate. Coś myślisz o kimś. Dawno nie było dialektyki, jakby odleciała w inne galaktyki. Hi. A tu taka gorycz! Aż jeść się chce. Apetyczna chmura. Dużo skojarzeń, a na szczęście zero Marksa. Tylko płynna nowoczesność. Uf jaka moja niewidzialna szczerość. Podpaska forum w foremkach.

No weź mnie jeszcze zbesztaj filozofią! Tylko błagam nie filozofią disco polo.

Po prostu nie kochasz. To takie proste.

Ostro ty. A ja to moje ja nieskrzywdzone. A on nie chciał tak jak się chce tylko tak jak się nie chce - taka jego była dialektyka. I teraz ja bez tego mam więcej. Czasu. Sensu. Spokoju.

Super. Zatem szczęścia życzę!

Napisz mi co i jak. Wygląda.

Tobie też. Wszystkim. Szkoda że wszyscy nie mogę być szczęśliwi, nie? Imagine a Lenon zabity i to jego rozczarowanie.

Wiesz, co i jak wygląda.

Nie tylko Lenon jest rozczarowany. On jest przynajmniej martwy, nic nie czuje. Najgorzej maja zywi. Takze ci ze zlamanym sercem, chociaz to mala niedogodnosc w porownaniu z takim cancerem lub paralizem np.

Najgorzej mają ci co właśnie umierają. Ja żyję teraz ludźmi. Pamiętam ich sprawy idealnie. To jakaś moc. Oni są zdziwieni. A ja tak mam. To oni mi dają sens. Lubię tak. A ty?

Ja nie. Ja chce zdrowia, pieniedzy i milosci. Egoistycznie milosci tylko dla siebie i na zawsze. Reszte mam gdzies.

Każdy chce. I nawet zmienia się to chcenie. Raz desperacko, raz godnie, raz rozsądnie, raz mocno. I ciągle wszystko na raz u mnie, a dwa nie, ani trzy, ani cztery. I tak. A czemu egoizm u ciebie równa się z miłością?

Bo nie chce się z nikim dzielic moja miloscia - moja ukochana osoba. I wole nic nie czuc, nigdy nic wiecej nie poczuc, niz sie dzielic. Wszystko albo nic.

Monolog. Monogamiczny. To jest. W takim razie. Ja też chcę. Ale nic. I tak. To żaden egoizm. Potrzeby takie są i nieocenione. Czemu obarczasz się egoizmem. Jesteś pewnie takim w związku, którego nie chcesz? To ja cię nie lubię. Bo nie jesteś uczciwy.

Nie jestem w zadnym pieprzonym zwiazku!!!

Związek mógłby być anyżowy, goździkowy, mielony, muszkatołowy, a i tak zawsze jest pieprzowy. Hi

No i? Co w zwiazku z tym oprocz gry slow i pozowania na intelektualistke?

Pozy intelektualistki! To byłaby sesja! Czemu myślisz że pozuję? Anonimowo?Po co? Nie mam w tym celu przyszłego. Tu jestem żeby w ogóle bywać.

Jestes tu po to, zeby rozdrapywac moje blizny, ktore zagolily sie z takim trudem. Zeby znowu bolalo i tak w nieskonczonosc.

Ja tu bez ceremonii. A ty jesteś czosnek z blizną. Sobie coś z kimś a ja z kimś innym i tak żałowanie w żelu lub w maści. Mi się chce pisać rozmawiać, ale tak żeby nie wiedzieć skandalu. Bo skandal jest ślepo wierzący w emocje, a tak bez tych historii możemy posiedzieć. Ognisko słowiańskiej duszy.

Sorry, ale nie. Wszystko albo nic. Zadnych polsrodkow. Albo na 100%, w glorii poteznego skandalu, z hukiem i gromami z nieba, albo wcale. Ja nie mam nikogo. To Ciebie swędzi tu i tam i musisz sobie ulżyć w niedoli. Nie oceniaj innych swoja miara. Nie tylko mi zlamalas serce swoim lekkim podejsciem.

Ty już się wyczerpałeś człowieku!?

Co mnie swędzi? Co ty uważasz dziwnego?

A jak mogłam ci złamać serce?

Lekko nie można łamać. Chyba że jesteś waflowy.

Idę spać. Dobranoc.