Załoba, kiedy mija?

8 miesięcy i nic, wciąż dół jak krater, chęć skończenia ze sobą, tęsknota

nie ma ram czasowych

zalecy od tego jakie mialo sie relacje ze zmarlym

Różnie, u niektórych trwa latami, albo nigdy nie przemija.

8 miesięcy to widac krótko, potrzebujesz wiecej czasu

2-3 lata, ale różnie to bywa.

ja mam chyba tę patologiczną, bo po rozstaniu z facetem on się zabił,jest strasznie cieżko

gość dziś ja mam chyba tę patologiczną, bo po rozstaniu z facetem on się zabił,jest strasznie cieżko Niestety, po samobójstwach jest bardzo ciężko.

to coś zupełnie innego, niż normalne rozstanie przez chorobę np,odeszłam w awanturze, bez pożegnania,on za kilknaście godzin skończył ze sobą, cholernie ciężka sprawa, amm wyrzuty sumienia

gość dziś to coś zupełnie innego, niż normalne rozstanie przez chorobę np,odeszłam w awanturze, bez pożegnania,on za kilknaście godzin skończył ze sobą, cholernie ciężka sprawa, amm wyrzuty sumienia Wiem i nie wiem co "doradzić", bo na to chyba nie ma słów, czy metody żeby było łatwiej. To sumienie i one same zdecydują, kiedy będzie mogło być lżej.

myślisz, że powinnam się obwiniać? Ze to ,moja wina jak się dowiedziałam z listu, który zostawił, że to przeze mnie? Czy jest sens tak myśleć?

gość dziś myślisz, że powinnam się obwiniać? Ze to ,moja wina jak się dowiedziałam z listu, który zostawił, że to przeze mnie? Czy jest sens tak myśleć? Nie, nie twierdzę że powinnaś się obwiniać, bo to była decyzja tamtej osoby. Ale wiem jak działają sumienie, szczególnie u osób wrażliwych, albo własnie po czymś takim nieodwracalnym jak czyjaś śmierć. Często racjonalne myślenie, jest wypierane przez wyrzuty sumienia. to trudna sprawa i niestety każdy sam się musi z tym uporać we własnej głowie. Oczywiście mogę się mylić, ale takie jest moje zdanie.

zgadza się , racje rozumu mówią,ze gdyby każdy odrzucony się wieszał, to by nie było cywilizacji,ale serce to coś innego

gość dziś zgadza się , racje rozumu mówią,ze gdyby każdy odrzucony się wieszał, to by nie było cywilizacji,ale serce to coś innego. Tak dokładnie. Jedyne co mogę doradzić - nie wałkuj tego ciągle w sobie, nie obwiniaj się, albo co gorsza nie wnioskuj, że masz cierpieć bo to kara dla Ciebie. Jeśli takie myśli się pojawią, wypieraj je, bo wpędzisz się do obłędu i znajdziesz w czarnej dziurze.

więc nic innego nie robię od tych ponad 8 miesięcy , jak to właśnie co piszesz, wraca mi co jakiś czas wszystko, tęsknie za tym człowiekiem,przed rodziną udaję ,ze jest ok a mam chwile naprawdę ciężkie, psychologa rozważałam, ale raczej nie potrzebuję, nic sobie nie zrobię., juz raczej nie teraz. Staram się znaleść jakieś zajęcia, to chora żałoba, nienormalna, co czuje rodzina? Dzieci? Matka? Chryste

dziękuję Ci za te rady, kimkolwiek jesteś,czy masz coś podobnego za sobą?

Wiem, to ciężkie dla wszystkich. (muszę wyjść) Trzymaj się.

dziękuję

gość dziś dziękuję Ci za te rady... Nie ma za co. Oby czas leczył rany i było Ci lżej. Trzymaj się.

Ty również, pozdrawiam