Moje życie to jedna wielka porażka

Mieszkam z mamą w jednopokojowym mieszkaniu Oddaje całą pensję na rachunki Nic sobie nie kupuje Nie mam własnego życia, chodzę do pracy na noc a pracodawca a robotę od niedzieli wieczór do soboty rano płaci marne grosze bo ponad 2 tys. za 9-10 h ciężkiej fizycznej roboty. a w dodatku ukradli mi telefon.

czasem ma sie zyciu taki zly okres...ale to przejdzie...moze sprobuj samemu cos zmienienic...poszukaj lepszej pracy ..wyjdz do ludzi....

Ale nie zostawilas mamy w potrzebie:) brawo ty! Nie masz zadnej kolezanki zeby wyjsc na kawe do miasta? Dobrze ktos odp zebys wyszla do ludzi

A co robi twoja mama, ze oddajesz cała pensje? Rozumiem, ze mozna pomoc, ale twoja mama to dorosla osoba i nie masz obowiązku jej utrzymywać. Wolałabym na twoim miejscu wynająć skromny pokoik i mieszkać samemu, miec pieniadze dla siebie i z czasem próbować szukac innej pracy (większość zajęć jest prosta, choć sie boimy, wymaga tylko wdrożenia i przyuczenia, trzeba wiary w siebie). Telefon to tylko przedmiot.

mama ma rentę socjalną i dorabia w sklepiku