Chyba przestanę się uśmiechać

do facetów :O Jestem z natury osobą pogodną, przyjaźnie nastawioną do ludzi. Lubię się uśmiechać, podczas rozmowy, przy powitaniu, postrzeganiu. Robię to odruchowo, niezależnie czy rozmawiam z kobietami czy facetami. I z facetami bywa problem, gdyż odbierają to czasem jako zachętę do seksu lub podryw :( mimo że nic takiego na myśli nie mam. Już nawet słyszałam opinię, że jestem łatwa :( A największy paradoks w tym, że jestem orientacji aseksualnej i nie w głowie mi takie rzeczy o które jestem posądzana. Nie wiem, czy przestać się do nic uśmiechać i zachowywać się jak sztuczna mumia? Miał koś może taki problem?

Ja nie jestem aseksualna, uśmiecham się i będę uśmiechać się do ludzi, bo jestem pogodnym człowiekiem. Jeżeli nie rzucam się na każdego, który do mnie się uśmiechnie nie znaczy, że jestem aseksualna. Nie wyobrażam sobie związku z satanistą.

nom, wciąż słychac rady "uśmiechaj się" ja się uśmiecham głównie do innch kobiet, bo faceci to są niemozliwe zboki, myślą że jesteś "chętna" albo co śmieszniejsze sami nalegaja by się uśmiechac, no bo przecież kobieta to jest taka lalka co ma spełniac ich zachcianki i sie szczerzyć nawet jak ma same problemy w zyciu

po prostu widzą że nadrabiasz braki w wyglądzie serdecznościa

Mam tak samo.Do mimo że nie kryję się z tym że jestem matką i mężątką.Faceci coś sobie w tych durnych łbach uroją a potem nie dają mi żyć.Mam dość.Chyba jestem za dobra do ludzi .

olej facetów z urojeniami, niech spływają z prądem

Dokładnie faceci mają nieźle nawalone.Nie rozumieją, że uśmiech na twarzy po pierwszych minutach od poznania jest jedynie albo grzecznościowy, albo wynikający z natury mojej optymistycznej.Idioci sądzą, że mam ochotę sex.Jakim trzeba być kretynem....:D A potem dziwią się, że mam ich .....gdzieś :D