w jesieni Kazimierz Przerwa Tetmajer

O cicha,mglista,o smutna jesieni! Już w duszę czar twój dziwny,senny spływa, przychodzą chmary zapomnianych cieni, tęsknota wiedzie je smutna i tkliwa, ileż miłości,och, ileż kochania umarła przeszłość z naszych serc pochłania, z naszych serc biednych, z naszych serc bezdeni... . Zamyka oczy... Blade ciche cienie suną się w liści posępnym szeleście- jak obłok światło: niesie je wspomnienie... O dni umarłe!o dni!gdzieś jesteście?... co pozostało po was?...Ach! daleko, daleko kędyś toczycie się rzeką szarą i mętną w głąb puszcz i w milczenie