Fascynacja młodszym facetem

Jestem szczęśliwą mężatką, mam trójkę dzieci, które są dla mnie wielkim darem i szczęściem. Nie oszukuję siebie, ani nikogo, jestem naprawdę szczęśliwa. Z mężem układa mi się bardzo dobrze, jesteśmy przyjaciółmi, lubimy ze sobą rozmawiać, spędzać ze sobą czas. Jestem postrzegana jako osoba atrakcyjna, z wiekiem nabrałam dużej pewności siebie, jeśli chodzi o postrzeganie własnej osoby, mam 42 lata, ale wiem, że wyglądam o wiele młodziej. Ostatnio zwaliły mi się na głowę problemy z mamą. Bardzo się rozchorowała i z dnia na dzień spadła na mnie opieka nad nią. Jakiś czas temu w pewnym miejscu, związanym ze służbą zdrowia najogólniej mówiąc, natknęłam się na faceta, ponieważ byłam zmuszona spędzać tam wiele czasu, z nudów zaczęłam mu się przyglądać i pewnego dnia stwierdziłam, że mnie trafiło, normalnie jak jakąś głupią nastolatkę. Często z nim rozmawiałam, było to związane z obowiązkami, jakie wykonywał, ale zorientowałam się, że jest niezwykle fajnym i wartościowym człowiekiem. Młodszym ode mnie o jakieś 10 lat. Problemy związane z opieka nad mamą przytłoczyły mnie. Im są większe i trudniejsze dla mnie, tym więcej myślę o tym facecie. Chore to. Nie poznaję siebie. Po prostu myślę o nim cały czas. Niedługo znowu jest szansa, że będziemy mieli kontakt ze sobą. Jestem tak głupia i okropna, że nie wykluczam, że nie będę próbowała nawiązać z nim bliższej relacji. Teraz przypominam sobie, jak na mnie patrzył i myślę, że nie będzie to trudne. Spróbujcie mnie przekonać, że to bez sensu, a ja jestem beznadziejna.

Każdy na swojej drodze spotyka kilku takich ludzi o których ciężko zapomnieć z dnia na dzień, ale jeśli ktoś ma męża czy żonę to powinien w sobie takie fascynacje stłamsić bo do niczego dobrego nie doprowadzą. Ciężej ci będzie zapomnieć o mężu jak cię zostawi z powodu romansu, niż faceta z którym połączy cie tylko seks.

Wyobraz sobie, ze maz sie dowie i sad przyzna wam rozdzielone dzieci. Kubel wody z lodem na leb i ogarnij sie.

Co byśmy Ci tu nie napisali to i tak nic nie da, bo zrobisz co będziesz chciała. Tylko dobrze to przemyśl, bo możesz stracić wszystko co masz.

Fajnie, macie rację, właśnie o to mi chodziło. Jak czytam ten swój post, to jakby nie mój, tylko jakiejś ździry, jakich całe życie nienawidziłam. Poza tym, jak sobie pomyślę, że mój mąż mógłby przeżywać taką fascynację, to chyba umarłabym z żalu.

Życie nas wystawia na próby, to jest dla ciebie jedna z nich, nie poddawaj się takim zauroczeniom. Masz rodzinę i fajnego męża, odpuść.

Ale się zakochała;)

zakochała to się w męzu a wnim się co najwyżej zauroczyła