Czy to oznaki końca?

Moja Mama miała poważne powikłania poudarowe. Ale z naszą pomocą w miarę funkcjonowała. Oczywiście wymagała naszej pomocy w każdej czynności, ale nie była sparaliżowana, sama jadła, chodziła z naszą pomocą i można z nią było w miarę porozmawiać. Oglądała TV, czytała gazety. Jednak z czasem jej stan się pogarszał do tego stanu, że tylko leży w łóżku, przestała mówić, schudła i to połowę, ma problemy z połykaniem, może jeść tylko płynne, odmawia jedzenia, przestała mówić, reagować na świat zewnętrzny, w nocy krzyczy, nie kontroluje funkcji fizjologicznych, często się krztusi i coś odchrząkuje. Jak oddycha to słychać tak jakby coś miała w gardle. Zrobiła się bardzo blada, skóra cienka jak papier, ma zimne dłonie i stopy. Ma taki tępy wzrok. Większość dnia przysypia.

Raczej tak.

Chcialoby się napisać że nie,ale tak,raczej tak. Trzymaj się;*

No chwika, a jakas regularna pomoc medyczna? Kompetentni lekarze kilku specjalnosci, terapia? Czy tylko tak biernie patrzysz jak ona cierpi??? Jak przezyla ten usar to i dalej przezyje, a skoro sie pogorszylo to z jakiegos powodu i znowu trze a zainterweniowac. Czy bedziesz tylko rece rozkladac i biadolic ze sie nie da??

Czy gdzieś napisałam, że biadolę? Mama jest pod stałą opieką lekarską, póki jeszcze miała siły chodziła na rehabilitację. Miała robiony rezonans i tomografię. Jej stan pogorszył się z dnia na dzień. Lekarze nie mówią wprost, ale zalecają spokój.

Lekarze sa w takich wypadkach bezsilni. U mnie babcia w takim stanie lezala 3 lata..lekarz byl w szoku mowi ze ma mocne serce.. zmarla w tym roku w lutym.. tesciowej mama natomiast wykonczyla sie w dwa tygodnie.. takze zalezy od organizmu