Jaka mnie czeka przyszlosc

Pisze tu poniewaz wydajecie sie rozsadniejsze niz na zyciu uczuciowym. Poza tym moj problem dotyczy przyszlosci - rodziny i dzieci. A wlasciwie tego ze raczej ich nie bedzie. Jestem w zwiazku od ponad 3 lat. Przez ten czas nic sie nie zmienilo, a ja ciagle czekam. Ostatnio uslyszalam ze mam na nic wiecej w najblizszym czasie nie liczyc :( Dobilo mnie to. Mam prawie 30 lat, on 35. Swieta spedzilismy osobno, jak kazde poprzednie. Nigdy nie zaprosil mnie do swojej rodziny na swieta. Wymusilam tylko poznanie matki. Siostra mnie lubi, dziadkowie tez, rodzice rowniez. A on mnie ciagle olewa. Ciagle musi pomyslec, zastanowic sie - ucieka od powaznych rozmow, zaangazowania i odpowiedzialnosci. W zyciu codziennym jest pomocny. Rozstalismy sie miesiac temu to wrocil z placzem bo "on chce sie zmienic, zebym mu w tym pomogla". Zalezy mi na stabilizacji, chcialabym wiedziec ze bede miala kiedys dziecko, ale on kompletnie od tego ucieka. A ja naiwnie czekam na zmiane. Skomentujcie to jakos.

Odejdź. To Piotruś Pan

Głupia jesteś, że dajesz się zwodzic, za 10 lat obudzisz się z ręką w nocniku, a on Machnik dziecko jakiejś 25- latce bo go naleci na rodzinę

Dokładnie. Tak jak ktoś wyżej pisał... Dajesz się zwodzić, minie 10lat a dalej będziesz w tym samym punkcie tylko wtedy już trochę późno na jakieś zmiany a co dopiero pierwsza ciążę.

Niestety macie racje. Zmarnowalam tyle czasu i sie za bardzo zaangazowalam. Wiec teraz bede cierpiec podwojnie.

Zostaw go jak najszybciej ! nawet nie masz po czym płakać !!!! szkoda twojego cennego czasu i życia ! Tu nawet nie ma nad czym się zastanawiać ! to się nigdy nie zmieni ! robi tobie złudne nadzieję !!!!