Wszyscy dostają mieszkanie od rodziców, a ja nie :(

Dlaczego życie jest takie nieuczciwe?

Po prostu niektórzy dbają o swoje dzieci, a inni mają je w d***e.

Jedna babka mówiła że kupili córce mieszkanie ale to jest krwawica jej męża. Okupił to harówką dniami i nocami, dyżurami itp.

oj tam moi mi też ne kupili

może po prostu nie zasłużyłeś/łaś bo byłeś/łaś niedobrym dzieckiem, krnąbrnym nastolatkiem i roszczeniowym młodym człowiekiem? I zamiast się żalić kup sam/a sobie mieszkanie.

Większość rodziców stara się by dzieci miały własne gniazdko, niestety sa i tacy co wychodzą z założenie "niech sobie sam radzi"

No i co z tego? Moze twoich nie stać, to ich wina?

Moi kupili mi mieszkanie, jest mi przykro, bo jestem singielką. Uważam, że córka powinna mieszkac z rodzicami do ślubu.

Tylko że bywają nawet i biedni rodzice, których nie stać na zakupienie mieszkania dla dziecka, ale się starają i są zaradni i zawczasu zapisują na listach do spółdzielni, albo na socjalne czy komunalne.

To jeszcze są takie listy? :D

Jasne że są spółdzielnie mieszkaniowe i zapisy. Matka kumpeli tam pracuje, niezła fucha i mozliwości.

Nie jest łatwo dostać socjalne mieszkanie trzeba spełnić kryteria tragiczne warunki, duża liczba dzieci itp.

ja nie mam mieszkania od rodziców, moja siostra też a Ty swoim dzieciom zafundujesz prezent za 300 tys PLN? śmiem wątpić ale wymagania to masz jaśniepańskie

Ja nie dostałma od rodzicow nic, (jedynie kilku zdjęć i jeden przedmiot który ma dla mnie jedynie wartość sentymantalną), ale moje dziecko od nas dostanie piękne duże mieszkanie.

Ludzie, kto kupuje dzieciom mieszkanie w dzisiejszych czasach? Z moich znajomych tylko garstce tak się trafiło i to ogromny przywilej i luksus. Nie rozumiem takiego podejścia i oczekiwania mieszkania i jeszcze najlepiej samochodu itd. Według mnie żyjemy w takich czasach, że ludzi po prostu nie stać, choćby bardzo chcieli, często to nawet dzieci muszą pomagać rodzicom.

Wiadomo, są rodzice, którzy dbają o swoje dzieci i inni, którzy mają je gdzieś. To nie jest charakterystyczne tylko dla Polski, ale także dla innych krajów w Europie. Nazywamy to odpowiedzialnym rodzicielstwem.

To że kogoś nie stać na mieszkanie nie znaczy że nie kocha swojego dziecka. Jak w ogóle można tak napisać? Czasy są ciężkie. Ja znam mało osób którym rodzice zafundowali mieszkanko. Za to znam pary które owszem mieszkanie sobie kupiły ale na kredyt a rodzice im pomagają. Za to te socjalne.... Może są różne, ale te o których ja słyszałam jak wyglądają, to ja bym wolała z rodzicami siedzieć niż w takim sama. Mieszkać

Napiszę tak - na szczęście są rodziny, w których myśli się perspektywicznie i nie wydaje wszystkiego na alkohol. Wtedy stać rodziców na mieszkanie.

Do 14:34 Nie bierzesz pod uwagę sytuacji, gdy jedno z rodziców umiera lub też ulega wypadkowi, który nie pozwala na dalszą pracę.A dzieci chociażby dwójka mają wtedy po ok 10 lat, czy mniej i taka matka czy ojciec muszą sami na wszystko zarobić. Teraz wyobraź sobie jak matka nawet z pensją 3000-4000 PLN da radę dac jednemu i drugiemu dziecku na mieszkanie. Może dołożyć coś na wyposazenie, ale mieszkan nie jest w stanie kupic.

Ja uważam, że podstawowym przejawem miłości do dziecka jest chęć sprawienia, by miało w życiu łatwiej niż rodzice i unikało przykrości. Przepłakałam wiele nocy, nie mogąc sobie pozwolić na mieszkanie z mężczyzną którego kocham, latami odkładaliśmy na wkład własny do kredytu. Koleżanki z mieszkaniami mogły w tym czasie zalożyć rodziny,mieć dwójkę czy trójkę dzieci, a ja mając 26 lat spotykałam się ze swoim po kątach jak gówniara. Jeśli nic się nie zmieni, nie zdecyduję się na dziecko wiedząc, że nie będę mu mogła pomóc w życiowym starcie. Nie chcę żeby miało jak ja. A my musimy spłacić swoje mieszkanie, nie zdązylibyśmy jednocześnie odłożyć na mieszkanie dla dziecka. Marzyłam o dużej rodzinie- dzięki małej zaradności życiowej moich rodziców (i mojego mężczyzny) to nie jest możliwe. Dzięki.

Jedni myśleli o tym już w młodości nawet gdy jeszcze dzieci nie mieli. Starali się nawet mało zarabiając, a inni zaczeli myśleć gdy dzieci zaczeły dorastać lub wcale.

Mnie mieszkanie kupiła mama z dziadkami. Dziadkowie od urodzenie składali mi na książeczce mieszkaniowej jakieś pieniądze, mama po rozwodzie dołożyła pieniądze ze spłaty majątku, ktoś wziął kredyt i w wieku 20 lat miałam własne m4. Teraz myślę nad sprzedażą i kupnem czegoś mniejszego, bo po co mi 3 pokoje, skoro jestem sama.

Ja tez nie dostałam autorze, ale dostałam inna nieruchomość (ziemie), wiec nie będę narzekać. A troche z innej beczki - ja znam ludzi co podostawali mieszkania po babciach, ciociach itp, wynajmują je, pracują, mieszkają z rodzicami, nawet oboje maja każde swoje (koleżanka ma łącznie 3, bo ona swojej jej facet swoje i jesCze jedno - ale to juz chyba kupili?) i tacy ludzie narzekają, ze im cieżko finansowo:O