Nerwica lękowa

Witam, od 2 lat ciężko choruje. Najpierw na raz mononukleoza i dwie inne choroby zakaźne, potem długi czas rekonwalescencji, po czym ostanio złapałam bakterie w jelitach, byłam w szpitalu podejrzewano u mnie wrzody żołądka, do tego pojawił się krztusiec. Jest to skrót moich chorób które moim zdaniem są objawami somatycznymi mojego stanu psychicznego. Nie mam stwierdzonej konkretnej choroby oprócz stanów depresyjnych, ja jednak od bardzo dawna, od kilku lat odczuwam stany lękowe, już nie mówiąc o depresji, mam bardzo niską samoocene i bardzo źle znoszę każde niepowodzenie. Do psychologa chodzę co jakiś czas gdy dopada mnie wielki "dół" emocjonalny i wszystko po kolei się wali, dodam jeszcze że mam 17 lat i szkoła dla mnie była bardzo stresującym miejscem do tego stopnia że nie czuję różnicy pomiędzy życiem prywatnym a szkołą, ponieważ ciągle w głowie jest szkoła, to trwa już dobrych kilka lat. Mam zamiar udać się do psychiatry po leki gdyż naprawdę nie mam już siły na to wszystko, w ciągu niecałych 2 lat wzięłam jakieś 10 antybiotyków na różne schorzenia teraz jestem w trakcie kolejnej antybiotykoterapii i czuję że już dłużej tak nie pociągne. Czy może mi ktoś doradzić co mam zrobić? Coś podpowiedzieć co mi może być.. Dziękuję i pozdrawiam.

idz do lekarza

a możesz odpowiedzieć jak sie odżywiasz? niestety wiem jak to jest z dziewzynami w twoim wieku, wszystkie mają obsesje na punkcie wyglądu i odchudzania, wiele sie głodzi, itp. a właściwe odżywianie to podstawa, jak sie źle odżywiasz, to twój organizm nie da rady sobie z odpędzaniem infekcji!! niektóre dziewczyny jedzą same wafle ryżowe, piją kawe, jedzą sałate czy jakiegoś pomidora i myślą że to super sprawa, po prostu śmiechu warte

Witaj zalozycielko tematu. Na nerwicę chorowałam bardzo długo ale na chwilę obecną stany lękowe zdarzają się rzadko : jedynie w stanach silnego stresu. Powiem ci że nic nie pomoże dopóki nie zmienisz sposobu myślenia. Leki pomogą wyciszyć chwilowo organizm, co w sumie na 2-3 miesiące nie zaszkodzi. Jednak cały problem nerwicowcow tkwi w psychice a dokładnie w destrukcyjnych i irracjonalnych przekonaniach, które generują leki, obawy, opór i inne rzeczy. Można z tego wyjść ale to proces. Warto jednak bo życie bez nerwicy to cud.

Leki to depresja i potrzebujesz lekow. Bol i lek leza blisko w mozgu, stad jestes tak wyczerpana psychicznie po chorobach, alez Cie dopadlo. Postaraj sie o porade u lekarza ogolnego w zwiazku ze wzmocnieniem odpornosci i dbaj o odzywianie oraz chocby spacery. Wyjdziesz z tego, uszy do gory, bedzie dobrze. ;)

Nic z tych rzeczy, nigdy się nie odchudzałam i nie mam zamiaru, przy wzroście 174 cm ważę 61 kg także w kwestii wagi wszystko u mnie w porządku

Jem wszystko na co mam ochotę także odżywiam się raczej prawidłowo.

Zaburzenia lękowe mogą występować w depresji ale mogą występować jako odrębna jednostka chorobowa. Chorobą sama w sobie to silny stres dla organizmu , osłabia go. Zgadzam się że trzeba wzmocnić organizm zdrowa dieta , koniecznie Wit D3 , której niedobór może powodować leki. Należy też nauczyć się rozluźniać cialo. Dobry jest trening autogenny schulza lub jacobsona. Można też spróbować tańca, znaleźć hobby aby wylądować emocje. Leki natomiast nie usuną problemu Ja wyzdrowiałam po dwuletniej psychoterapii żadne leki ani trójpierścieniowe ani SSRI mi nie pomogły a miałam zdjagnozowana depresję lękowa.

Dodam jeszcze , że jedno mapę drugie. Jak miałam dużo lęków to silniejszy stres, jak silniejszy stres to i więcej lęków i mniejsza odporność stąd często się przeziebialam i też z 4 razy w roku antybiotyk na różne choroby. Organizm jest wykończony stresem. Trzeba zacząć radzić sobie z emocjami i stresorami bo inaczej nie będzie mógł efektywnie walczyć a dziadostwa będzie i więcej i gorsze.

to dobrze, ale nawet jeśli sie nie odchudzasz, to możesz mieć jakieś niedobory, np jak pijesz dużo kawy albo czegoś innego z dużą ilością kofeiny, to te produkty wypłukują magnez, a przez to można mieć większe lęki. także może kup sobie magnez. no ale tak naprawde musiałabyś sobie oznaczyć poziom magnezu czy d3 (i paru innych rzeczy) we krwi żeby być pewną czy ci czegoś brakuje. no i poza tym powinnaś też jakoś spróbować wzmocnić sie psycicznie, może psycholog by ci pomógł