Co ja mam zrobic ze swoim zyciem

Jestem tylko po liceum. Na studia nie bylo mnie stac. Pracy nie mam (nie pytajcie z czego zyje, nie chce o tym pisac, to upokarzajace, ale zaznaczam od razu, ze nie jestem prostytutka) Mieszkam za granica (nie sama) i robilam tutaj kurs finanse-rachunkowosc, zdalam 10 egzaminow za pierwszym razem, ale z jednym mam problem i musze zdawac ponownie.Nie wiem czy dam rade. Z praca mam problem, bo albo nikt nawet nie odpowiada na moje aplikacje albo jesli juz jakims cudem ktos sie odezwie to zapraszaja mnie na rozmowe, obiecuja, ze sie odezwa, a pozniej nic, cisza. Udalo mi sie zalapac ostatnio w koncu do pracy w restauracji, niestety zwolnili mnie po krotkim okresie probnym, nie polubilam mnie asystentka managera, ktora w niczym nie chciala mi pomagac, a ja jako, ze nigdy wczesniej nie bylam ani kelnerka ani barmanka czasem popelnialam jakies bledy (nikt mi praktycznie niczego nie pokazal, nie wytlumaczyl) i znowu jestem bezrobotna. Na nowa prace juz chyba nawet nie licze, ogloszen jak kot naplakal i we wszystkich prawie wymagaja doswiadczenia, a ciezko je zdobyc nie pracujac i tak zamyka sie bledne kolo. Lata mi uciekaja i nic sie nie zmienia. Nie mam kasy by zrobic np.prawo jazdy itp. Zastanawiam sie nad powrotem do Polski, ale to takie wracanie z niczym do niczego. Staram sie caly czas myslec pozytywnie, ale to i tak niewiele pomaga. Pod koniec roku bede miec 28 lat i jestem nikim! Co Wy zrobilibyscie bedac bez pracy, pieniedzy, studiow, doswiadczenia i z depresja do kolan w takim wieku?! Zaluje, ze sie w ogole urodzilam. Cale zycie mam pod gore, nawet nie chce o tym wszystkim pisac. Jak zostane sama to grozi mi po prostu smierc glodowa! :'( Jestem nieudacznikiem