On boi się, że nie sprawdzi się jako kochanek

Poznałam świetnego faceta, ale mam z nim jeden problem. Na początku w ogóle bał się zrobić cokolwiek więcej poza przytulaniem. Zanim złapał mnie za rękę, zapytał, czy może to zrobić. Jak mnie złapał w pasie na jakimś spacerze, to zapytał, czy nie trzyma mnie ani za wysoko, ani za nisko. To ja go pierwsza pocałowałam i wtedy on odżył, przynajmniej jeśli chodzi o czułości i dotyk. Zapytałam go kiedyś, dlaczego tak długo zwlekał i o wszystko pyta. Powiedział mi, że jego eks była bardzo religijna i gdy ją kiedyś pocałował w usta, jednocześnie obejmując w pasie, to go zaczęła okładać rękami i wyzywać od zboczeńców. Po tej akcji go zostawiła i rozpowiedziała wszystkim znajomym, że próbował ją zgwałcić. To była jego pierwsza dziewczyna i została w nim trauma. On dalej mnie pyta, czy może mnie pocałować, objąć etc. Udało nam się kiedyś nawet uprawiać seks. Oczywiście zapytał mnie, czy się zgadzam, czy ma wyłączyć światło i o parę innych rzeczy. Ogólnie było bardzo miło, bo jest bardzo delikatny, ale szybko doszedł i to jest teraz jego kolejną traumą. Bardzo się tego wstydzi, uważa, że się nie sprawdził, bo finał trwał niespełna minutę i czuje się beznadziejnie. Próbowałam z nim na ten temat rozmawiać, mówiłam mu, że jest mi z nim dobrze, bo oprócz samej penetracji ważne jest to, że mnie całuje, pieści i przytula. Ale on stwierdził, że mnie się to szybko znudzi, a on jest facetem, który nawet nie potrafi zaspokoić swojej kobiety. Że szybko go zostawię dla prawdziwego mężczyzny. Co mogę zrobić? Może źle do tego podchodzę? Jak próbowałam dać mu do zrozumienia, że go pragnę, to się wystraszył, że jestem z nim tylko dla seksu, w którym on jest beznadziejny. Jak podbudować to kruche męskie ego? On ogólnie jest bardzo dobrym kandydatem na męża - pracowity, empatyczny, pomocny, opiekuńczy, kulturalny, inteligentny i ambitny. Na pewno go nie zostawię z powodu takiej drobnostki jak jego pierwszy raz i szybkie dochodzenie. Wiem, że to normalne. Z czasem będzie mu coraz lepiej szło.