ŻAŁUJĘ TEGO ZE GO ODRZUCIŁAM

Piszę z dużym dla mnie problemem. Odrzuciłam chloapaka, na którym mi widocznie zależy. Jestem młoda, zaledwie 18 lat, wiem że jeszcze życie przede mną, ale nie wiem co robić. Chlopak, do którego raczej coś czuję, wiele razy próbował przemówić mi do rozsądku i przekonać do siebie. Nie zlicze nawet ile razy chciał mnie pocałować lub zainicjowac jakiś kontakt bliższy, lecz za każdym razem mu odmawiałam. Na jakiejś wycieczce szkolnej rozmawialiśmy całą noc "o nas", ale oczywiście byłam nieugieta i mówiłam że dla mnie to tylko koleżeństwo. Ale tak dobrze mi się z nim rozmawia, tańczy, śmieje się. Do pewnego czasu byłam pewna, że nic do niego nie czuję, ale chyba tak naprawdę nie wiem jeszcze co to miłość i jakie to uczucie jest gdy kogoś zaczynasz kochać. Ostatnio miał swoją 18nastkę i mnie na nią nie zaprosił, chcoiaz znamy się już od 5 lat. Może jest to głupie, ale bardzo mi z tego powodu jest przykro i mam różne myśli o tym, że skoro nie zaprosił mnie to jestem dla niego obojętna i tak naprawdę nic do mnie nie czuje. Nie wiem co robić, poniewaz sama nie wiem czego chce i co czuje. Dopiero od tygodnia głębiej to sobie przemyślałam i doszłam do wniosku że musi być cos na rzeczy. Smutno mi gdy nie mamy kontaktu, a na każdej imprezie gdy się spotykamy zawsze znajdziemy dla siebie czas by potańczyć czy też porozmawiac. I tak po prostu jakoś ciągnie mnie do niego. Co wy o tym sądzicie? I proszę, darujcie sobie komentarze typu że jestem głupia, bo ja to wiem :)

Doceniamy dopiero coś gdy to stracimy to jest normalne takze glowa do góry.

Ale właśnie on normlanie ze mną rozmawia i zastanaeiam się że może mam jeszcze szansę, ale skoro nie zaprosił mnie na swoje urodziny to chyba nie ma sensu...

Zapewne masz szanse by to naprawić. Każdy zasługuje na szansę