Gdy jest za duzo emocji

Zaczelam sie spotykac z kims kogo poznalam w pracy. Oby dwoje bylismy wolni, ale pomimo wielkiego zauroczenia zwlekalismy ze zrobieniem jakiegos konkretnego kroku z powodu pracy. Pozadanie i napiecie roslo przez pol roku. Od dwoch tygodni spotykamy sie - bylismy kilka razy na kolacji oraz u siebie w domu. Jak narazie do niczego jeszcze nie doszlo, ale oby dwoje tego pragniemy - okazujemy sobie emocje, czesto dochodzi do namietnosci, ale sie zatrzymujemy aby niczego nie popsuc na tym etapie. Radzicie aby dalej sie poznawac powoli, czy oddac sie w koncu do konca temu uczuciu?

Fajnie masz :-)

hmmm

Nie wiem na co czekacie!!

Obcych się pytasz? Dzizas.

Zazdroszczę, fajny moment.

Nie czekaj. My poczekaliśmy, walczyliśmy z namiętnością i narastającym pożądaniem. Czekaliśmy aż będziemy gotowi, aż będzie odpowiednia atmosfera, dobry moment, właściwy czas itd. Aż pękło. Przegapiliśmy moment, stłumiliśmy te emocje i teraz mamy problem, bo za każdym razem włącza nam się ten przeklęty hamulec, coś blokuje i nie ma nic. Nie możemy tego przeskoczyć mimo prób. Ciągle pojawia się stres, za dużo jest myślenia w tym wszystkim, nawet strach jakiś się wkradł przed zbliżeniem. Tak się męczymy od kilku miesięcy. A jak leciały iskry i samo gładko szło to się wstrzymywaliśmy. No to masz babo placek. Nie popełniaj tego błędu.

22:32 Problem z dűpy tworzony na siłę. Pożądanie albo jest albo nie ma.