Dziewczyny poradzcie

Witam z gory przepraszam, ze nie do konca w temacie, ale jestem w ciazy i hormny szaleja i nie wiem co mam robic. Mam znajomych, oboje lubilam, z obojgiem dobrze sie dogadywalam, ale niestety sie rozwiedli. Wina faceta, mial kochanke, oszukiwal zone i jakzwykle podreptal do mlodej dziewczyny( on 30, ona 18) i zostawil znajoma z dwojka dzieci. Mialam ich oboje na facebooku, no i wczoraj jaka taka nerwowa bylam, podbuzowana i wygarnelam facetowi co we mnie siedzialo. Teraz jakos sie z ty po czasie nie najlepiej czuje, czy powinnam go przeprosic, bo to jego zycie i jego sprawa, czy milczec dyplomatycznie i jakos to sobie poukladac..Poradzcie kobiety.. pieknie was prosze..

Chodzi w sumie o to, ze uswiadomilam sobie bolesnie ze jednak nie umiem byc bezstronna..co robic? :o

Głupio postąpiłas. To nie twoja sprawa.

To to wiem, pytanie co mam teraz zrobic?

Ja bym nic nie robiła. Przypuszczam, że i tak nie będziesz chciała z nim utrzymywać kontaktów, więc co za problem, że sie obraził? Z jednej strony teraz jest moda, aby nikogo nie oceniać, z drugiej facet zachował się nie fair i nikt nie ma mu prawa tego powiedzieć.

Dzieki za odpowiedz.

Ja uważam że dobrze im więcej takich szczerych ludzi tym lepiej ,a nie wszystko zakłamane i sobie słodzi

Olej to. Niech wie jaka masz o nim opinie. Co ci zależy?

Dziekuje Ci za odpowiedz, nie najlepiej sie z tym czuje, dlatego wolalam zapytac kogos kto spojrzy na to trzezwym okiem z boku..

W sumie nic..jestem w 16 tyg ciazy macie racje nie powinnam sie chyba zadreczac, bo to i tak nic juz nie zmieni.

O rety, jak ja cię dobrze rozumiem ... Niedawno przeżywałam podobną sytuację - z tą różnicą, że to moi najbliżsi sąsiedzi, nie byli małżeństwem (ale byli ze sobą wiele lat), nie mają razem dzieci. Reszta czyli odejście do dużo młodszej dziewczyny i granie na dwa fronty przez niego (przez pewien czas) tak samo jak w Twojej historii. Tu dochodzi jeszcze dziecko tej dziewczyny, z która związał się sąsiad - on nie jest jego biologicznym ojcem, ale uznał je, był przy porodzie itd. No generalnie pokręcona historia i w tym wszystkim ... ja. I wiesz co? Poczułam, że przekroczyłam pewną granicę kiedy powiedziałam sąsiadce, że sąsiad "faktycznie zachował się jak świnia". Od tego momentu poczułam, że zrobiłam coś nie tak. Powstało we mnie zamieszanie i opór - nie chciałam spotykać się z żadną ze stron (co jest trudne jak on mieszka naprzeciwko, a ona z tyłu naszego domu). Baaardzo to wszystko przeżyłam. Autentyczne współczułam sąsiadce i uważałam, że sąsiad zachował się nie w porządku. Do tego doszedł mój mąż, który namawiał mnie, żebym się skumplowała z tą nową dziewczyną sąsiada (oba była jeszcze niedawno w ciąży i ja teraz jestem bliska rozwiązania więc sobie coś takiego wymyślił). A we mnie powstał wielki wkurw - bunt. Tak naprawdę brakowało mi też w tym wszystkim informacji ze strony sąsiada bo wiem, że każda historia, jak patyk, ma dwa końce. I wreszcie stało się coś, co sprawiło, że odpuściłam zupełnie. To decyzje ich trojga sprawiły, że są tam gdzie są. Natomiast ja decyduje by się tym nie przejmować. Pomagam jednym i drugim. I tyle. Żałuję tych słów o sąsiedzie, no ale one jednak mnie otrzeźwiły. Wiesz, na Twoim miejscu dałabym sobie czas na poukładanie wszystkiego w głowie i nie robiła nic przeciwko sobie. Kiedy opadną emocje, będziesz wiedzieć co robić.

Dziekuje Ci kochana za odp. :)