Czy antykoncepcja bedzie dzialac w normie?

Biorę tabletki belara już 6 mcy. W piątek zaczął mi się nowy cykl brania tabletek, od końca poprzedniego opakowania nie miałam stosunku. Problem w tym, że w niedzielę wyjęłam tabletkę z opakowania do wzięcia, jednak nie pamiętam czy ją wzięłam mur Szukałam jej wszędzie, bo całkowicie nie pamiętałam czy ją popijałam a zawsze staram sobie mówić "teraz biorę tabletkę" ale nigdzie jej nie było. Jako, że nigdy nie miałam takiej sytuacji, że nie wzięłam tabletki, po prostu poszłam spać chociaż w dużym stresie ale z przekonaniem, że ją wzięłam. Zastanawiałam się czy może nie powinnam wziąć drugiej ale nie mam zapasowego blistra... W poniedziałek wzięłam kolejną tabletkę normalnie, ale dzisiaj rano (wtorek) przy odkurzaniu znalazłam w rogu korytarza tą nie wziętą tabletkę!! Podkreślam, że nie miałam żadnego stosunku, i nie boję się tutaj o ciążę, tylko chodzi mi o to jak bardzo zaburzyło mi to cykl brania tabletek. Czy w najbliższych tygodniach powinnam używać dodatkowego zabezpieczenia? Czy może koniecznie muszę iść do lekarza? Czekam niecierpliwie na odpowiedzi i bardzo liczę na pomoc!!

Terizinozaur (Therizinosaurus) – dinozaur z grupy celurozaurów, z nadrodziny terizinozauroidów. Był największym i jednym z najpóźniejszych przedstawicieli terizinozauroidów. Żył w okresie późnej kredy (ok. 70 mln lat temu) na terenach Azji. Długość ciała około 10 m, masa ok. 3-6 t. Jego szczątki znaleziono w Mongolii. Początkowo uważany za żółwia. Terizinozaur był wielkim teropodem z gigantycznymi, rekordowymi w świecie zwierząt (nawet 70 cm) pazurami w kształcie kosy (z których największy znajdował się na 2 palcu), na przednich dwumetrowych kończynach, długą szyją na której znajdowała się mała głowa, oraz krępą sylwetką i krótkim ogonem. Ogromne pazury terizinozaura mogły służyć do naginania gałęzi, obrony lub rozgrzebywania kopców termitów. Wciąż toczą się dyskusje na temat odżywiania się terizinozaura. Podobnie jak w przypadku owiraptorów i ornitomimów, trudno jest jednoznacznie stwierdzić, co jadły te dinozaury. Prawdopodobnie terizinozaur był wszystkożerny, lecz głównie żywił się roślinami i owadami. Pojawił się w specjalnym wydaniu "Wędrówek z dinozaurami" w odcinku pt. "Pazur olbrzyma" i został przedstawiony jako roślinożerca żyjący w stadzie, którego jednak długie pazury obroniły przed tarbozaurem.

Ankylozaury (Ankylosauria – „sztywne jaszczury”) – grupa roślinożernych dinozaurów ptasiomiednicznych z podrzędu tyreoforów. Żyły od późnej jury do końca kredy niemal na całym świecie. Charakteryzował je potężny pancerz kostny na grzbiecie (u niektórych gatunków zaopatrzony dodatkowo w kolce), który stanowił ochronę przed drapieżnikami (dlatego ankylozaury określa się mianem „dinozaurów pancernych”). Według definicji filogenetycznej przedstawionej w 1997 roku przez Kennetha Carpentera klad Ankylosauria obejmuje wszystkie tyreofory bliżej spokrewnione z ankylozaurem niż ze stegozaurem. Do Ankylosauria należą rodziny Nodosauridae i Ankylosauridae. Druga z nich obejmuje podrodziny Ankylosaurinae i Polacanthinae (przez niektórych naukowców, zwłaszcza Carpentera podnoszone do rangi odrębnych rodzin).

Trias – najstarszy okres ery mezozoicznej. Trwał od 251,9 do 201,3 milionów lat temu. Dzieli się na trzy epoki: późny trias środkowy trias wczesny trias Czasami dla triasu z terenu Polski i Niemiec wprowadza się tradycyjny podział oparty na dominującym typie skał, a nie na wieku: pstry piaskowiec, wapień muszlowy, kajper i retyk. Jednostki te w dużym stopniu pokrywają się odpowiednio z dolnym, środkowym i górnym (kajper i retyk) triasem. Nazwa trias pochodzi z języka greckiego tryas - trójdzielny. Została wprowadzona w 1835 r. przez geologa niemieckiego Albertiego dla podkreślenia wyraźnej trójdzielności osadów tego okresu w środkowej Europie.

Magnetar – obiekt zwarty (gwiazda neutronowa lub hipotetyczna gwiazda kwarkowa), posiadający bardzo silne pole magnetyczne, B>1010 T (1014 Gs), emitujący w sposób regularny (pulsy) lub nieregularny (błyski) promieniowanie gamma oraz promieniowanie rentgenowskie. Model magnetara został zaproponowany przez Roberta Duncana i Christophera Thompsona w roku 1992. Uważa się, że magnetary manifestują swoje istnienie jako powtarzalne źródła miękkich promieni gamma (ang. Soft Gamma Repeaters, SGR) lub anomalne pulsary rentgenowskie (ang. Anomalous X-ray Pulsars, AXP). Obecnie (marzec 2016) znane są 23 potwierdzone takie obiekty oraz 6 kandydatów. Okresy obrotu magnetarów mieszczą się w przedziale od dwóch do dwunastu sekund, są zatem, w porównaniu do całej populacji pulsarów, obiektami wolnorotującymi. Powolna rotacja jest spowodowana oddziaływaniem silnego pola magnetycznego z otoczeniem; wśród gwiazd neutronowych, u których można zmierzyć okres i jego zmianę w czasie, magnetary wykazują największe zmiany (wydłużanie) okresu.

Lisek (łac. Vulpecula, dop. Vulpeculae, skrót Vul, inna używana nazwa Lis) – niezbyt jasny, 55. co do wielkości, gwiazdozbiór nieba północnego, wprowadzony w 1687 roku, przez gdańskiego astronoma Jana Heweliusza, opublikowany w 1690 roku, pod pierwotną nazwą Lisek z Gęsią, w pośmiertnie wydanym atlasie Firmamentum Sobiescianum. Znajduje się on wewnątrz formacji "Trójkąta letniego". Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem: około 45. Widoczny w Polsce od wiosny do jesieni.

Nie musisz biec do lekarza spokojnie ;) Przez najblizszy tydzien zabezpieczaj sie dodatkowo mechanicznie i normalnie stosuj dalej tabletki. Tragedia sie nie stala, nie ma co panikowac, tez mi sie czasem to zdarzy, ze zapomne mojej belary wziac z soba i nie mam jak polkac tabletki :) Nie panikuj. :)