Czy ja zwariowalam? Uwazam, ze pies jest moim dzieckiem

Mam psa od kilku lat, uważam go za moje dziecko. Co z tego, że nie ja go urodziłam? Pochodzi z adopcji, ludzkie dzieci też czasem bywają adoptowane. Dbam o niego, kocham, zapewniam byt materialnie i psychicznie, poprzez wspolne zabawy, budowanie relacji, naukę. Jest bardzo wesoły, lubi ludzi, psy w większości też. Dlaczego ktoś ma prawo mówić, że to nie moje dziecko?

zacznij je wozic w wozku jak moja znajoma

No czasami bym chciala, bo jak z nim idę to ciągle się zatrzymuje, wacha cos, sika, wolałabym wpakowac go do wozka i do przodu, ale na pewno by nie wysiedzial tam ani chwili. Znajoma ma małego czy dużego psa?

Masz prawo. Mam dwoje kochanych dzieci, a pies to trzecie ( adoptowany ze schroniska) , bardziej zreszta ode mnie zalezne i to przez cale swoje psie zycie.

Pytasz poważnie czy żarty sobie robisz ? Pies może być traktowany JAK dziecko ale dzieckiem BYĆ NIE MOŻE ! Jeśli uważasz inaczej ,niestety zwariowałaś .

masz prawo, jesli traktujesz go jak psie dziecko, a nie wg swoich ludzkich fanaberii. Dla psa jezdzenie w wozku to zadna przyjemnosc

13:08 shih tzu

My dla swojego kupiliśmy łóżeczko ale chce spać z nami koniec. Jeszcze do tego uwielbia spać między mną a mężem

Ja tez tak mam:) i jst moim najukochanszym dzieckiem

Mój też śpi ze mna :) a jak słodko chrapie

Moja babcia miala dwoje dzieci i psa, gdy ją odwiedzam to rzadko opowiada o dzieciach, ich dokonaniach (obydwoje zdolni) tylko zawsze o swojej śp. Suczce ktora bardzo kochala, niestety ta juz nie zyje. Ma tez jej portret w salonie. Ja ją rozumiem, dziecko sie rodzi dla swiata i dla samego siebie, jest bardziej niezalezne, a pies to na zawsze część opiekuna, niesamowita symbioza, czasem gdy moj pies wyjezdza to ja sie dziwnie czuje w pustym mieszkaniu, gdy nie slysze jego tuptania, gdy nikt nie szarpie mnie za nogawke