kocham, ale nie pozwolę

Czy też tak macie? Kocham pewną osobę, ale gdyby mnie odwiedziła wygonił bym ją do domu. Zrobił bym to z ogromnym bólem serca, ale nie pozwolę jej zmarnować sobie życia u mojego boku.

Nie mamy.

No wiesz, chociaż na godzinę mógłbyś ją zaprosić na kawę a nie tak od razu wyganiac

Szkoda kawy

Zawsze można się umówić na neutralnym gruncie. Porozmawiać, wytłumaczyć...

To już lepiej kawa taniej wyjdzie

A gdyby ona chciała żebyś ją przeleciał? Gdyby błagała cię o to, klęczała przed tobą naga? Jakbyś ją wygonił niezaspokojoną to chyba byłoby to dla niej poniżenie.

15.08 po takich wpisach to już widać że z wariatami nie ma co zaczynać :)

Autorze, dlaczego uważasz że miałaby zmarnować sobie życie będąc z Tobą? A może ona właśnie Ciebie wybrała i z Tobą pragnie być? Wiesz, chyba poznałam kogoś z podobnym podejściem. Z jednej strony widzę że chciałby, widzę co się z nim dzieje, a z drugiej odpycha i to jak skutecznie :( A wiesz jakie to raniące, szczególnie że nie oczekuję od niego Bóg wie czego. Na początku wystarczyłaby jedynie przyjaźń lub normalny kontakt, bez pośpiechu i stresu.

A teraz tak poważnie zapytam: Naprawdę byś ją wygonił? Jeśli odpowiedź brzmi tak, to znaczy, że wcale jej nie kochasz. Nie robi się krzywdy osobie, którą się kocha. Chyba, że zdradziła cię wcześniej i teraz nowy związek jej sie posypał i próbowałaby się ratować, wracając do ciebie.

15.48 nie zaprzecze są kobiety takiego pokroju. Niestety nie wszystkie :)

dlaczego niestety?:)

Niestety - dla mężczyzn :) bo w taki sposób myślicie że jak z jednym jej nie wyjdzie to przyleci z podkulonym ogonem do drugiego. Nic bardziej mylnego kolego i kolego :) Dla mnie "stety" miało być :)

Autorze, mógłbyś napisać dlaczego tak postępujesz? Dlaczego uważasz że ona sobie zmarnuje życie z Tobą?