Mąż mnie nie wspiera

Witam, staramy się o dziecko. Ja przechodzę teraz kuracje hormonalną bo mam problemy z zajściem w ciążę.. bardzo źle się czuje po tych lekach i zastrzykach.. :( czuje że mąż jest obok w tym wszystkim.. mało mnie wspiera.. jak mu mówię że boli mnie brzuch i fatalnie się czuje to mnie nawet nie pocieszy :( w ogóle mało o tym rozmawiamy. Sam nigdy o tym nie zagada. Są takie dni że przydałoby mi się ciepłe słowo od niego bym widziała, że jest sens tego cierpienia bo może uda się i zajde w ciążę, ale nie mogę na to liczyć. Rozmowa z nim nic nie daje - on mówi że wyolbrzymiam i przesadzam..

Może powinnam mu napisać coś by do niego trafiło cokolwiek?

Ten maz cie w ogole nie kocha .no wybacz ,a co takiego wielkiego powiedziec komus cos milego, chociaz jedno dobre slowo i ty nadal chcesz miec dziecko z takim mezem? Wyobraz sobie ze gdybys ty zachorowala nie daj boze albo dziecko i potrzebowalabys wtedy tez od niego wsparcia, tak samo by sie zachowywal to na co ci taki maz ?Tez MIALAM TAKIEGO MEZA NIGDY PO SLUBIE MI NIE POWIEDZIAL KOCHAM CIE BO ZE NIEBYLO CZASU ZA TO NA WYZWISKA OD SIEROT CZUBOW PROSTACZEK K***W MOPOW ZURZYTYCH MIAL CZAS.

Pewnie jestes udreczliwa przez te hormony i on tez ma dosc.

Tylko, że ja też nie gadam z nim o tym.. jedyne co mówię to to że mam wizytę u ginekologa. Kocham Cię mi nie mówi, ale czasem napisze w smsie. A jeśli chodzi o moje dokuczliwe skutki uboczne od hormonów to nie reaguje na to :( mówię że mnie boli brzuch i słabo się czuje to zero reakcji z jego strony :( dzisiaj mu napisałam smsa, że jest mi bardzo źle bo boli mnie bardzo brzuch a nie mogę brać żadnych przeciwbólowych i muszę cierpieć to on nawet już nie odpisał. Zero wsparcia, dobrego słowa.. czy ja przesadzam?

Mu sie chyba juz odechcialo miec tego dziecka.

Też się tego boję, że on tak naprawdę nie chcę tego dziecka, i robi to tylko bo ja chcę :( a ja nie chcę rezygnować pomimo wszystko bo lekarka mówiła, że nie mogę zwlekać bo czas jest kluczowy u mnie.. biorę hormony i powiedziała, że daje nam 3 miesiące i jeżeli się nie uda to szybko in vitro. Mąż powiedział mi że jak trzeba będzie to zrobimy to in vitro. Ale tak jak mówię on podchodzi do tego bez entuzjazmu.. ja się bardzo przejmuje by się udało bo jeżeli się nie uda to szansa u mnie jest marna.. 0,006% tylko :(

Musisz szczerze porozmiawiac z nim o swoich obawach i spostrzezeniach innego wyjscia nie ma. Na spokojnie powiedz co myslisz i jak to odczuwasz

Dziękuję za rady

Trzymaj sie, sciskam