Moi rodzice nie dają mi żadnych pieniędzy na studia.

Piszę, bo muszę się komuś wygadać. Studiuję w mieście ok 70km od mojej wsi. Wynajmuję tam pokój blisko uczelni. Moi rodzice nie wspierają mnie finansowo, nie dają ani grosza. Całe wakacje pracuję, żeby jakoś móc się utrzymać. Nie dostanę stypendium socjalnego, bo przekraczam dochód, ale co z tego, jak jestem zdana tylko na siebie. Mój kierunek wymaga dużo nauki i codziennie mam dużo zajęć, dlatego nie mogę tego połączyć z pracą. Czasami jest mi ciężko, zwłaszcza jak na mieszkaniu wyjdą jakieś większe rachunki. Nie chodzę na zakupy ani imprezy. Nikt z moich znajomych nie utrzymuje się sam, rodzice dają im pieniądze na mieszkanie i wszystko. Zazdroszczę im bardzo. Teraz dużo się uczę, bo chcę ubiegać się o stypendium naukowe, ale na mojej uczelni ciężko jest dostać. Moje współlokatorki wyśmiewają mnie za to, że tylko się uczę i nigdzie nie chodzę. Czasami bardzo brakuje mi wsparcia rodziców, choćby duchowego, oni tylko żądają, żebym przyjechała co weekend pomagać w domu.

Pytanie, rozmawiałaś z nimi o tym, poprosiłaś o pomoc materialną? A durne kolezaneczki ignoruj, ucz się dla siebie, wiedzy i wyników.

Mam nadzieję że chociaż słoiki od rodziców wyciągasz, a tak to współczuję

Rzadko, mam bardzo małą lodówkę i zamrażarkę na mieszkaniu, więc nie miałabym gdzie tego trzymać. Sama muszę kupować jedzenie i sama gotuję.

Rozmowa nic tu nie pomoże. Nigdy nie byli chętni, żeby dawać mi pieniądze na cokolwiek nawet jak jeszcze chodziłam do szkoły. Ubrania i kosmetyki kupuję sobie za własne oszczędności już od kilku lat.

Może nie mają kasy.

Rodzice maja obowaizek utrzymywac uczace sie dziecko, bodaj do 24? roku życia ( sprawdź)Nie mowie o platne uczelnie, skoro sa tez darmowe, ale jedzenie, mieszkanie, jesli nie jest drogie- jesli przekraczasz dochod , to znaczy, ze chyba moga. .

Może znajdz sobie sponsora.