Jest mi smutno

Nie mam znajomych, przyjaciół, wszystkich od siebie odpycham, a nie robię nic złego, nie jestem wredna. Zawsze stoję z boku, nikt mnie nigdzie nie zaprasza, czasem mam wrażenie, że nie żyję albo jestem zupełnie odrębnym gatunkiem, a nie człowiekiem. Taka typowa samica omega, zero zainteresowania płci przeciwnej, jedynie jakieś żule, stare dziadki i robotnicy na ulicy się mną interesują. Nigdy nie doświadczyłam podrywu, nigdy nikt nie poprosił o mój numer czy po rozmowie chciał spotkać się ponownie. Czy takie życie ma sens? Przecież żyjemy w stadzie, a ja zawsze wmawiałam sobie introwertyzm, ale to bzdura. Pragnę towarzystwa ludzi, jestem samotna, jak widać nie każdy ekstrawertyk jest lubiany i towarzyski. Mam jakiś defekt w charakterze i nie umiem go ani odkryć ani zwalczyć. Boli mnie takie życie, ciągle czuję wręcz fizyczny ból w brzuchu i klatce piersiowej, taki ucisk, kłucie, nie mogę oddychać i jestem stale przygnębiona. Nie jestem aż tak dobrą aktorką żeby zamaskować swoje prawdziwe uczucia, ale staram się uśmiechać, rozmawiać, a i tak wszyscy traktują mnie jak nic, olewają, nie kontynuują rozmowy. Nie chcę tak żyć :(

Przykro to czytać, ale myślę, że powinnaś pójść z tym do psychologa, bo wygląda to na nerwicę

Biedny Kubciu, jeszcze nie rozumiesz, że jesteś za.mało inteligentny by mną manipulować? Co do twego.postu - jestem wyjątkowa i absolutnie niepowtarzalna, jestem podmiotem zazdrości, wielu mi zazdrości, czego skutkiem są próby poniżanie mnie czy wmawianie mi cech, których nie mam, próbowania odebrania mi godnosci. Jedynie silni i pewni swej wartości ludzie, empatyczni nie unikają ze mną kontaktu, pozostali czują się gorsi, czego pycha ich nie znosi, wiec przekłada się to.na niechęć wobec mnie, z czego zdaje sobie sprawę i im współczuję. Jestem wyjątkowa, ale i taka jak inni, potrzebuje drugiego człowieka obok, ale nie byle jakiego, dlatego nie chce ciebie, czego nie jesteś wstanie pojąć, bo przecież jesteś taki bogaty i mężatki, wdowy, panny w ciąży z przyszłym mężem, panny ciebie chcą. Nie jestem wg mnie męski ani mentalnie ani fizycznie, w takim wypadku chyba rozumiesz moja niechęć do ciebie. Niestety nie sluchasz mnie a powinieneś, minął czas twego szczęścia, nie będziesz już w życiu szczęśliwy, trzeba było podjąć decyzję o wychowaniu ciążowej dziecka, teraz na szczęście za późno, napetyt jak ona dla ciebie zostawi kolejnego faceta. Może to opłata za całe zło jaki.mi wyrządziłeś i wyrządza szczęśliwego przy moim braku nienawiści do ciebie a .obecności życzliwości? Być może. Nie próbuj wiec swoich gierek na mnie, bo jeszcze bardzłej ośmieszasz się w moich oczach wykazując tylko bezsilność. Nie wiem czy będę sama czy z kimś, wiem ze nie jesteś w moim targecie, nie to ciało, nie ten charakter, nie ta osobowość, nie to serce.

Up