Czy tu są osoby, które

Nie wyznały uczuć, czy nawet odwzajemniły miłości, jeśli tak , to co było powodem? Czy żałujecie ?

Ja nie wyznałem uczuć dla dziewczyny, którą bardzo mocno kochałem. Powodem była niska samoocena i strach przed tym, że się na mnie zawiedzie jeśli mnie pozna. Nawet z nią nie rozmawiałem, tylko się witałem. To było jak byłem jeszcze nastolatkiem. Później na studiach pewna bardzo ładna dziewczyna niewiadomo czemu nagle zaczęła ze mną rozmowę przed wykładem i zakumplowaliśmy się. Wiedziałem, że czuje coś do mnie bo była bardzo miła, sama się do mnie dosiadała i zagadywała mimo że unikałem kontaktu z ludźmi. Zachowywała się tak jakby czegoś ode mnie chciała, jednak przy którejś rozmowie wygadała się że ma chłopaka. Kontynuowałem z nią znajomość aż w końcu rzuciłem te studia i zerwałem kontakt. Później poznałem w pewnych okolicznościach kobietę, też do mnie zagadała a ja pociągnąłem tą rozmowę i jak spotykaliśmy się to gadaliśmy trochę ale było czuć że ona i ja się denerwowaliśmy i czuliśmy niezręcznie. Chyba też nigdy z nikim nie była. Jakoś tak wyszło że teraz jak się widzimy to powiemy sobie tylko cześć i się mijamy. W sumie to sam nie wiem czy kiedykolwiek będę się starał o związek bo jestem introwertykiem i nie lubię za dużo gadać. Nie chcę zacząć z kimś znajomości i czuć się przymuszonym do jej ciągnięcia jak mnie zmęczy. W pracy spotykam mnóstwo ludzi a wciąż nie mogę się przyzwyczaić do tych gadek o niczym i wszechobecnej nieszczerości i obgadywaniu. Jakoś nie potrafię zaufać dla ludzi. Pozatym po co miałbym zaczynać związek jak istnieje duże prawdopodobieństwo że mógłbym skrzywdzić tą osobę swoim introwertycznym zachowaniem. Raz mam chęć bliskości z kobietą a innym razem wręcz tego unikam. Myślę że samotność to najlepsze rozwiązanie dla takich osób jak ja.