Przyleciał raz Anioł

Przyleciał raz Anioł do okna i spytał, czy jestem samotna. Utkwiłam więc wzrok swój w dywanie... Skąd do mnie takie pytanie? Anioł wciąż patrzył, uśmiechał się szczerze, wiedział, że w jego słowa uwierzę. Tak, jestem samotna, wreszcie przyznałam, Żyć inaczej bardzo bym chciała. Anioł otworzył szerzej me okno, wejdę do środka, nie będę moknął, powiedział ciepło, do środka wchodząc w konwaliach na parapecie brodząc. Stanął za mną, skrzydła rozłożył i... moje także na plecach ułożył. Jesteś Aniołem, wiedziałaś o tym? Masz wielkie skrzydła, jesteś jak motyl. Uśmiechnął się mile i patrzył na mnie przez chwilę. Potem zamachał skrzydłami i zniknął za zasłonami. Minęło już nocy wiele. Gdzie ty jesteś mój aniele? Raz jeszcze mi zadaj pytanie! Już chyba odpowiem Ci na nie... i nie podchodzę do okna. Przecież... Nie jestem.... samotna...