Problem ze ślubem

Witam, za kilka miesięcy biorę ślub i nie wiem czy powinnam zaprosić mojego ojca na ślub i czy to on powinien mnie zaprowadzić do ołtarza. Mój ojciec zostawił nas, gdy miałam zaledwie pół roku i wyemigrował za granicę, gdzie założył szybko nową rodzinę i stracił z nami kontakt. Moja mama wyjechała za granicę wraz z moim rodzeństwem, a mnie,najmłodszą zostawiła pod opieką wujostwa (ciocia to jej siostra). Zapewnili mi wszystko - edukację, wyżywienie, ubrania, stworzyli mi prawdziwy dom. Mając 12 lat przeprowadziłam się do mamy, która w tym czasie założyła nową rodzinę. Mój ojczym, mimo początkowych nieporozumień, nigdy nie dał mi odczuć, że jestem gorsza, bo nie jestem jego dzieckiem, ale wciąż więź między nami nie jest tak silna, jak ta, którą mam z moim wujkiem. W po raz pierwszy od 25 lat odezwał się do mnie ojciec, którego nie było ani na mojej 18 ani na komunii, nigdy przenigdy o mnie nie dbał, tak jakby nie wiedział, że istnieje i że kiedyś mnie spłodził. Moje pytanie - co zrobić? Zaprosić biologicznego ojca, który mógłby mnie, zgodnie z tradycją, poprowadzić do ołtarza? Czy może pojść do ołtarza z wujkiem lub ojczymem? Dzięki za odpowiedź.

Zawsze możecie iść z mężem do ołtarza i problem z głowy. A biologicznego ojca bym nie zapraszała, teraz już nie jest Ci potrzebny.

Nie amerykanizować i iść do ołtarza z narzeczonym, zgodnie z polską tradycją. Ojca biologicznego zaprosić. W końcu czasem warto wykorzystać okazję, żeby stare żale zapomnieć i może bez czułości i uścisków, ale jednak uregulować swoją sytuację rodzinną.

Do oltarza z narzeczonym, a ojca możesz co najwyżej powiadomic o ślubie (wyslac powiadomienie) - jak chce, to do kosciola niech przyjdzie, ale nie zapraszalabym go na wesele. Wesele jest zarezerwowane dla bliskich osób