Brzydzę się spermy

Lubię seks, mam świetnego partnera, chciałabym nawet kiedyś mieć z nim dziecko, ale... brzydzę się spermy. Najczęściej uprawiamy seks w gumce, czasami bez i wtedy on kończy na moim brzuchu. To jest jedyna część mojego ciała, na którą pozwalam mu się spuścić. Jak sobie pomyśle, że miałby skończyć wewnątrz mnie to dostaję gęsiej skórki (w negatywnym tego słowa znaczeniu), obrzydza mnie to. Obrzydza mnie, że miałoby się to ze mnie wylewać, obrzydza mnie sam fakt, że miałabym w sobie spermę. Póki co, to nie jest aż tak duży problem. Ale jak będziemy chcieli starać się o dziecko? Co wtedy? :(

już ten temat był - po co to klepać jeszcze raz. Jeśli tak się brzydzisz, że nie możesz się przemóc a będziesz chciała dziecko zafunduj sobie (za duże pieniądze) sztuczne zapłodnienie spermą pacjenta w znieczuleniu ogólnym

darkeacer - jeżeli powielam to przepraszam, ale nie siedzę tu cały czas, jestem tu raczej gościem ;) - już cię zgłosiłam:)

autorko też zostałaś już zgłoszona za nieprzyzwoite tematy na forum. Pozdrawiam :)

sprawa ma podłoże psychologiczne i pewnie tutaj trzeba szukać jakiegoś klucza rozwiązania. Może jednak masz pewne skłonności feministyczne, ponieważ to właśnie feministki gdy chcą mieć dzieci to zapładniają się korzystając ze sztucznego zapłodnienia. Skoro każdy z nas powstał w połowie ze spermy swojego ojca to jest powód aby tak sobie poukładać w głowie, że sperma mojego męża nie jest dla mnie niczym obrzydliwym (w odróżnieniu od spermy każdego innego faceta). Przerób to w swojej świadomości lub podświadomości sama lub z partnerem czy terapeutą a może uda ci się przemóc nawet do tego aby przyjąć wytrysk swojego partnera do ust i oczywiście normalnie do pochwy. Sama się nie obejrzysz a polubisz jego spermę. Pod takim warunkiem, że faktycznie go kochasz.

Podaj sobie rece z ta osoba, ktora brzydzi sie penisa...