Zmiana płci jako przebranie.

Naszła mnie kiedyś taka refleksja w ogniu dyskusji o transseksulaistach i zmianie płci, która zwykle jest jaka jest, (pomijając dość rzadkie i dające sie zwykle rozwikłać nieprawidłowości różnicowania płci), że wszelkie postponowanie związane ze zmianą płci, to rodzaj przebrania, może i daleko idącego, może dobrej jakości, ale wciąż przebrania. Dlatego i ile nie mam większych problemów z akceptacją, że ten czy inny człowiek ma ochotę się przebierać, dużo większy mam problem w tym, że jestem wym przebraniem oszukiwany i nakazuje mi się w nie wierzyć. Stąd postuluję akceptować zmianę obrazu/stroju/zachowania nawet większości ról społecznych danej osoby, ale przez szacunek dla innych, bez zmiany tożsamości. Jakoś łatwiej mi akceptować różnorodność bez oszustw.