Kryzys małżeński. Jak zmienić nastawienie do faceta

Może i tak, ale nie wiem ile to by musiało trwać... spałam osobno ponad tydzień, w koncu odpuścliłam bo na kanapie nie wygodnie a nawet słowem się nie odezwał w tej kwestii. jakby mu wszystko jedno było. jakaś duma głupia czy coś nim kieruje, nie wiem.... Jak nie ugotuje to jest zły i albo nie je nic albo coś sobie na mieście kupi. Już nie raz powiedział że ja mu łaski nie robię, on sobie poradzi. A ja i tak ugotować muszę bo dzieci coś jeść muszą.

Autorko, czuję to samo co Ty. Tylko że nie do meza. On do tego nie dorósł. Czekał aż coś się samo zmieni. Nie robił nic dla mnie. Chyba że przy okazji. Skończyły się kwiaty, wyjścia. A i tak usłyszałam że osiadlam na laurach. Doskonale Cię rozumiem. Mam tyle samo lat. Probowalam, walczylam. Ale okazało się ze to walka z nim. A takiej nie wygram. Odpuściłam.

Też bym odpuściła...gdyby nie dzieci. w tej chwili to już tylko to mnie trzyma

A może macie różne podejście do życia i przede wszystkim do partnerstwa. Ja np. Zauważyłam, że wielu facetom nie pasuje podział obowiązków żona - dzieci i dom; mąż - praca i pieniądze. Niektórzy faceci wola porówno dzielić te obowiązki. W sensie takim że jak partnerka pracuje to oni to bardzo doceniają, czują że partnerka lepiej ich rozumie (i wice wersja bo mąż zajmuje się też domem) i jest lepsza nic porozumienia. Oczywiście istnieje też pełno par które preferują tradycyjny podzial i nic w tym złego pod warunkiem że obie połówki maja taka sama wizję partnerstwa. Piszę to bo z tego co autorki piszesz mam wrażenie że mąż nie docenia prący jaka wkładasz w dom.