jak kocha ksiądz

no właśnie jestem ciekawa jak się zachowuje czy ukrywa czy jakoś okazuje to co czuje

skad mamy to wiedziec?

może ktoś miał taką przygodę

Po Bożemu.

to znaczy

Idź się księdza zapytaj, to może wytłumaczy Ci przykazania miłości

pewnie jak kazdy inny facet w zaleznosci od cech charakteru

W cztery oczy dostaniesz odpowiedź, tutaj są ludzkie fantazje. Idź zapytaj, może później załapiesz się na darmową Mszę św. w swojej intencji o opamiętanie...

Jak każdy mężczyzna :-)

A moim zdaniem to straszne ciapy i nudni ludzie. Do tego przyzwyczajeni że się za nich płaci.

nie wszyscy, znam paru bardzo sympatyczni i ciekawi ludzie,a jak radzą sobie z miłością nie wiem nie zwierzają mi się ale myślę że też zdarza im się zakochać

*bosko

Nie wiem, nie jestem księdzem. Moze podejdź do konfesjonału, któregoś dnia i po prostu zapytaj.

Posłuchajcie sobie jak to się odbywa i dajcie spokój tym księżom. https://www.youtube.com/watch?v=cqB87fZxoPg

gada trochę jakby sporo łyknął

Nie, on nic nie łyknął. To jest wykształcony ksiądz, ale prostolinijnie mówi do ludzi, żeby zrozumiał go każdy. Nie jak te listy od biskupów czytane zamiast kazań, że połowa ludzi śpi, a druga połowa ziewa.

niewyraznie mowi

dobre :D zdecydowanie kołysze mu się tak postać, jak i głos, jakby zdrowo łyknął ;)

zależy na pewno od osoby, temperamentu oraz natury tego "kochania", czy po prostu relacji. ja raz miałam bliższą relację z księdzem, opartą na czymś bardzo miłym i przytulaśnym, oraz przyjaźni. czasami jako gość przyjezdny spalam u niego, a co za tym idzie z nim. najpierw było bez niczego, choć on mi się strasznie podobał, ale nie śmiałam... potem jednak doszło do nagości, pocałunków, seksu nie było, ale on był na tyle podniecony, że sam z siebie... wiecie... ;) powiedział mi taką rzecz mniej więcej, żebym ja nie przypisywała temu za dużo, bo to jest z jego strony tylko namiętność, a nie zakochanie na zasadzie, że stworzymy związek. wyrażał się jednak o miłości, że kocha mnie, że ja kocham jego, ale to jest miłość przyjacielska. no tyle, że była ona okraszona lekkim elementem namiętności ;) z mojej strony to też nie było wielkie zakochanie, tylko ogólnie to co wyżej. bardzo miło to wszystko wspominam, choć od długich długich lat nie mamy kontaktu. :)

Dałaś się wykorzystać księdzu? Współczuję.

Ciemnotę Ci wcisnąć umiał. Jeszcze sama to miło wspominasz....że Cię wykorzystał.

po pierwsze, nie dałam się wykorzystać, bo miałam z tego wszystkiego chyba więcej radochy niż on sam. po drugie, pisząc "wykorzystać" rozumiem, że masz na myśli seks. po pierwsze, jak wcześniej napisałam, seksu nie było. po drugie, nie uważam seksu za wykorzystywanie kogoś, tylko za obustronną rozrywkę, z której obie osoby czerpią radość. współczuję złych doświadczeń, skoro kojarzysz seks z "wykorzystywaniem", a nie z przyjemną i radosną zabawą dla obu stron.

oczywiście, że miło to wspominał, bo on mnie nie wykorzystał, tylko dał z siebie, jak i ja jemu. dla mnie to była 100% radość, dla niego trochę mniej, bo jednak trochę miał ze względu na zawód poczucie winy, e nie powinien ulegać takim pokusom ;) no ale uległ i cóż ja na to poradzę? mam nadzieję, że nie czuł się wykorzystany ;)

Nie są ważne moje doświadczenia. Obmacywałaś się z kimś kto składał śluby czystości. Żal was oboje. Oczywiście nie wiesz o czym pisze, tym gorzej.

Obmacywałaś się i teraz dorabiasz ideologię o wzajemnych darach. Trzymaj się dalej wygodnej wersji. Fakty są inne.

Obmacywałaś się a teraz dorabiasz ideologię o wzajemnych darach. Trzymaj się dalej wygodnej wersji zdarzeń. Fakty są inne.

ja nie dorabiam ideologii tylko dzielę się w odpowiedzi na pytanie czołowe topiku swoim doświadczeniem w bliższej relacji z księdzem. komentarz o darach był do twojego lipnego imputowania, że ktoś tu kogoś wykorzystywał, bo zapewniam cię, że żadna ze stron na wykorzystanie narzekać nie mogła. facet miał koło trzydziechy, miał potrzebę na bliskość fizyczną z kobietą, ze mną bo mnie lubił i mu się podobałam, ja miałam potrzebę na bliskość fizyczną z nim, bo mi się podobał, i koniec pieśni. a o ślubach czystości to radzę się doinformować, bo masz przynajmniej dwa braki w tej dziedzinie. ps. jestem ateistką, więc na żadne podjazdy religijne nie trać nawet czasu. a teologię i historię kościoła mam w jednym palcu, bo zawsze bardzo mnie ten fenomen interesował i chciałam poznać genezę oraz tło kultury, w której przyszło mi żyć :)

i jeszcze napisz mi może, jakie są "fakty", skoro twierdzisz, że "inne" ;) bo rozumiem, że byłaś w tamtym pokoju i widziałaś coś, czego ja nie widziałam, ponieważ spałam?

No widzę jak się teraz tłumaczysz i szukasz usprawiedliwienia. Lepiej jednak być agnostykiem niż ateistą. Szerszy horyzont. Jestem bardzo wierząca i nie imponują mi Twój zjadliwe wywody. Oboje z nim będziecie potępieni. A ponieważ ja tak mówię tak będzie. Teraz się baw. Dobranoc.

kobieto!:D wywody to ty mi ty wyłuszczasz, ja zwyczajnie opowiedziałam swoją sympatyczną historię, a ty mi imputujesz, że mnie ktoś wykorzystuje i mala poprawka: nie tłumaczę SIĘ, tylko bezpardonowo twierdzę, że robię to zo lubię i nic nikomu do tego. tłumaczę natomiast TOBIE kwestie, w których nie odróżniasz opinii od faktów i narzucasz innym swoje interpretacje