Czy tez jestescie zle jak jestescie zmeczone,?

Czy tez tak macie jak jestescie zmeczone to jestescie zle, wsciekle. Np przychodzicie z roboty zmeczone i w domu byle co doprowadza was do furii?

Nie bo nie mam siły.

A co cie tak dziwi. To normalne, że jak sie człowiek nie czuje Ok to nie bedzie tryskał nastrojem. Ja też jak wracam to nie robie kłótni bo nie mam siły psychicznej sie niczym zajmować, ale jak ktoś np. już dzwoni natarczywie żeby sie spotkać to potrafię już burknąć a jak ktoś nie odpuszcza i męczy bułe to potrafie już być agresywna.

Tez tak mam i wkurzam się hak widzę ze dzieci różności zabawki po całym domu czy nie odniosą kubka po piciu......wkurza mnie dosłownie wszystko

Mam to samo a najgorzej wlasnie wkurzaja mnie ludzie namolni. Kuzynka meza. Znudzona i sie ciagle narzuca. Nie wiem po co. Ja mam 26 lat, a ona 51. Wariatka

M.in. zmęczenie rodzi stan deprywacji. Deprywacja jest źródłem stresu. Stres powoduje rozdrażnienie. To normalne :)

Nie lubie jak jestem zmeczona po robocie a ktos mi sie natretnie wprasza do domu. Albo cos ode mnie chce.

tak autorko , mam identycznie

tak, jak jestem niewyspana, zmęczona lub głodna

Pożyczki na dowód od 100zł do 15.000zł w 30minut Do 6.000zł na 60dni za Darmo, 100% Online na Konto Wypełnij bezpłatny wniosek tu: https://xchwilowki.pl/chwilowki/szybka-gotowka/ Wszystko załatawisz przez internet bez wychodzenia z domu!

Ja jestem wściekła jak jestem głodna. Zmęczenie tak raczej na mnie nie działa

Nie jestem, wtedy włącza mi się tryb automatu (kibelek, napić się, wymyć się, nakarmić koty i iść spać). Oczywiście od wejścia koty dają koncert, włażą mi pod nogi, wykopują żwirek z kuwety itp itd, takie pierdoły kiedyś potrafiły nieźle podnieść mi ciśnienie, ale cały czas pracuję nad sobą i staram się codziennie decydować o tym jak reaguję a nie bezmyślnie dać się ponieść i puszczać wiązanki i pozwalać sobie na skoki ciśnienia. A kiedy wracam zmęczona to nie mam siły się denerwować, więc tym bardziej świadomie włączam w sobie totalną obojętność na tą całą kocią muzykę i inne rzeczy. Jest też jedna kwestia, o wiele łatwiej mi zachować taki wewnętrzny spokój właśnie w takim czasie jak teraz, kiedy mieszkam sama. Bo jak mama jest w Polsce, to permanentnie mam w sobie takie poddenerwowanie i nic na to nie poradzę. Jak jej nie ma, to nie dochodzą do mnie irytujące dźwięki telewizora (nie oglądam wcale a mama cały czas zwłaszcza to co irytuje najbardziej czyli paradokumentalne seriale, Gesslerowa i wiadomości), mam pełną swobodę, nikt nie narusza mojej przestrzeni. To jest czas, kiedy mój umysł totalnie odpoczywa i mimo że mam więcej obowiązków, to jest cudownie. I ogólnie jestem niezmiernie wdzięczna losowi, że mam taką a nie inną sytuację w życiu, mimo że nie płacę rachunków (zarabiam tylko na swoje wydatki) to mam możliwość mieć mieszkanie tylko dla siebie przez w sumie sporo czasu.

Nie wtedy jestem smutna, ale nie zła.