Nie odchodź w zapomnienie

Nie odchodź mimo ciemnych chmur rozpostartych,kłębów dymu duszącego z kominów gardeł wyrzucanych. Nie słuchaj krzyczących mew wygłodniałych ze złowrogim krzykiem krążących nad upatrzoną zdobyczą. Ku otwatości serca i dłoni wyciągniętej swój kompas zawsze kieruj. Głowa choć ciężka i myśli rozproszone jak promienie słońca pośród liści przepychają się by rzucić promień który rozświetli czarne przestrzenie. Wtedy nadejdzie ten czas gdy staniesz z uśmiechem i powiesz że to był zły koszmar zły czas i ludzie źli ale był ktoś kto był od początku wyboistej drogi.Drogi w nieznane.