śmierć ukochanego kota

Ja piłam herbaty z melissy i brałam też te tabletki po śmierci mamy, męża, psa i kota :-(

Biorę tabletki ale mało pomagają, byłam z nią do końca, odeszła na swoim ulubionym kocyku, nie wierzę że jej nie zobaczę już

Dodam jeszcze, że kilka lat temu miałam takiego pecha, że straciliśmy kota przez niewydolność nerek, miał tylko 7 lat, a niedługo potem pies dostał skrętu żołądka i po operacji już się nie pozbierał

Na prawdę nie życzę nikomu takiego bólu, nie cierpiała tak nawet jak mi umarł dziadek, może to okrutne, ale ten kot był dla mnie wszystkim

To jak już się wycierpisz, tyle ile potrzeba, postaraj się o kolejnego kota. Jakaś cząstka, wspomnienie tamtego, będzie żyło w nowym kotku. Przecież wszystkie koty są do siebie podobne z zachowania, rasowe czy dachowce :-)

Nikt nie zastąpi mi Mici, tak bardzo, ale to bardzo tęsknię za nią.

Nie umiem sobie z tym poradzić, chce do niej iść jak najszybciej

Dalej tak strasznie boli

Na początku będzie boleć A później z czasem ból będzie się zmniejszać. Jak mojego psa usypialam to też bardzo bolało ale nie minął miesiąc i ból był znacznie mniejszy. Pozdrawiam

Chciałabym ją kiedyś spotkać

W ostatnim miesiącu całe moje życie podporządkowałam dla niej, tak bardzo tęsknię, tak bardzo kocham ją

Przepraszam za ciekawość, ale czy masz jeszcze jakieś inne zajęcia i cele w życiu niż rozpaczanie za nieboszczką kocicą ? To już jest obłęd, musisz się pozbierać i dorosnąć. Żebyś tak przypadkiem czegoś nie narobiła, żeby się spotkać z tą kocicą w zaświatach. Rodzina wie, co się dzieje? Pewnie będzie odpowiedź, że masz ich gdzieś, liczył się tylko zmarły kot :-(

Koleżanka z klasy chciała wyskoczyć z okna i skończyć tak samo jak jej ukochany kot. Stał się straszny wypadek, zdjęto siatkę zabezpieczającą okno i balkon z powodu malowania. Kot jakimś cudem wlazł, gdzie nie powinien i spadł z 6 piętra. Rodzice załamani, chcieli kupić nowego, a ta swoje, żaden inny, to był jej jedyny przyjaciel, lepiej żeby rodzice pozdychali, babcia, dziadek, wszyscy. Miała wtedy 12 lat. Na szczęście ktoś poskarżył rodzicom i na wszelki wypadek zaprowadzili ją do specjalisty od tego typu zachowań. Obecnie ma ponad 30 i twierdzi, że to niemożliwe, bo się wstydzi przed mężem i córką. Nikomu nie powiemy

Mam inne zajęcia, mam pracę, ale cały czas o niej myślę, strasznie tęsknię

jak ja Cię rozumiem :( x u mnie to już SZEŚĆ lat jak odszedł mój cudny rudasek a ja tęsknie:(:(:( x Ty nie idź do niej, ta kicia przyjdzie do Ciebie , trochę w innym futerku :) Uwierz !!!

Kochałam ją najmocniej jak tylko mogłam

Weź nowego kota. Tyle tego wszędzie, proszą o dom. Albo kup sobie z hodowli. Chyba nie zamierzasz reszty życia poświecić na rozpacz po ukochanym kocie. Czasu nie cofniesz :-(