Dostaniemy dziecko do adopcji

Z mężem od wielu lat bezskutecznie staraliśmy się o dziecko. Po długich szkoleniach itd nagle wczoraj odebrałam telefon że dostaniemy dzidziusia :) :) Jesteśmy w siódmym niebie. Mamy tylko obawy jak to będzie. Moja mama twierdzi że z adoptowanymi dziećmi zawsze są w przyszłości problemy. Jak było u Was? Może macie jakieś wskazówki?

Ja znam przykłady z otoczenia, niestety same przykre. Znajomi teściów adoptowali rodzeństwo po śmierci rodziców - syn zero kontaktu, chłodny emocjonalnie. Dziewczyna wpadła w alkoholizm i zniknęła za granicą. Kolejny przykład - adoptowany syn koleżanki dowiedział się o adopcji ok 7 roku życia. To była dla niego trauma, nie poradził sobie, zaczęło być z nim coraz gorzej, uciekał z domu jako nastolatek, ćpał itp Znajomi rodziny adoptowali dziecko, syna. Okazało się, że ma FAS i mnóstwo problemów zdrowotno psychicznych, które ośrodek zataił.

Nie wiem jak jest, bo też dopiero się staramy o adopcje, ale w naszym wypadku jest inaczej, bo możemy mieć swoje dzieci ale nie chcemy - chcemy adoptowane. Mamy taki pogląd, że na świecie ludzi i tak jest wiele, wiele jest dzieci niechcianych, więc "robienie" własnego to czysty egoizm.

12:34 nie przejdziecie testów psychologicznych jacyś nienormalni jesteście uważając ze własne potomstwo to egoizm

12;44 Przeszliśmy testy, jesteśmy na etapie szkoleń.

To gratulacje i obyście dobrze trafili.

Znam jedna rodzine - adoptowali 2 dzieci chlopca i dziewczynke. Maja teraz po ok 12 lat. Bardzo udana adopcja.

pff...wszędzie straszą tym egoizmem jakby to było co najmniej kazirodztwo. Robisz dzieci -jesteś egoistą bo jest za dużo dzieci i chcesz mieć kontakt z kimś na starość Nie robisz dzieci- jesteś egoistą bo ich nie chcesz i nie potrafisz się kimś innym zająć Co jest złego w egoizmie? Taka natura człowieka. Przecież większość wyborów jakie podejmujemy jest egoistyczna. Nawet te pozornie altruistyczne- i co? To złe? Wracając do tematu. Ja nie mogłabym osobiście adoptować dziecka. Raz że miałabym wrażenie "kukułczego jaja" i nie polubiłabym dziecka (nie mówiąc o czymś więcej) a dwa, że dzieci naukowców i ludzi uzdolnionych nie trafiają do adopcji. Adoptując trzeba być przygotowanym na to, że dziecko najprawdopodobniej będzie miało jakieś negatywne tendencje (np. do alkoholu, będzie głupie, kłótliwe ). Niestety sroka orła nie urodzi; z drugiej strony wyjątki się zdarzają. Jakaś tam szansa jeden na tysiąc jest że dziecko będzie normalne:)

Ja w sumie znam z otoczenia 2 przypadki adopcji, w obu te dzieci wyszły na ludzi (jeden to kobieta już mocno dorosła, po 40, drugi chłopak, obecnie student).

znam dwoje dzieci adoptowanych, chlopiec wyrosl na porzadnego faceta, dziewczynka na katastrofe.Nie ma reguly.