Boję się samotności

Zaczynam studia, moje znajomości z gimnazjum i liceum w sumie prawie wszystkie się wykruszyły, czasem z kimś się spotkam ale nie odczuwam już żadnej głębszej relacji, dużo osób mnie zawiodło, szczególnie ''dobre koleżanki''. Teraz te studia, na kierunku mam większość dziewczyn, a lepiej dogaduje się z chłopakami, boję się że nie tylko nie znajdę nowych znajomych ale że nie znajdę chłopaka, bo nie będzie nawet gdzie... A z chłopakami, prócz jakiś nastoletnich zauroczeń nie mam żadnego doświadczenia i obawiam się że nigdy go nie nabędę.. Co mam robić, nie chce być w przyszłości sama

nie szukaj księcia to trafisz jakiegoś normalnego nawet w autobusie

Nie szukam, ale wydaje mi się że znalezienie normalnego w dzisiejszych czasach też nie jest za łatwe, stąd też moje obawy

Nie słuchaj tych głosów, o księciu. Ja całe życie uważałam, by nie szukać księcia, bo tacy nie istnieją, trzeba dać każdemu szansę, nawet, jak ci kompletnie nie odpowiada. Efekt taki, że właśnie kończę 40 lat i jestem typową starą panną. Żałuję, że w młodości byłam właśnie taką poukladaną dziewczyną i miałam praktycznie zerowe wymagania. Nie popełnij mego błędu. Szalej, wybieraj, przebieraj i nie zadowalaj się pierwszym z brzegu, który cię zechce, bo to nigdy się dobrze nie kończy.

Dziękuję za radę:) Gdyby było w czym wybierać.. chodzi właśnie o to że nawet ciężko, szczegolnie ze teraz prawie same baby będą mnie otaczać