Najlepsza różnica wieku między dziećmi by było latwiej i przyjemniej. 5 lat?

Ile? Bo nikt mi.nie wmówi że rok po roku to nie jest orka na ugorze. Owszem dla dzieci lepiej ale chyba nie dla matki? Ja jestem matką która poza zapracowanym mężem nie ma nikogo do pomocy bo jedna babcia nie da rady a druga jest daleko i pracuje. Więc wybaczcie ale będę egoistką.

Ja mam 2 lata i 9 miesięcy i uważam, że ok. Jak mała się urodziła starsza już była na tyle ogarnięta, ze załatwiała się sama, albo wołała żeby jej pomóc, jadła samodzilenie. Zaczęła chodzić do przedszkola. Teraz jedna ma 5 lat druga niedługo 3 i w sierpniu zakończył sie okres pieluch u młodszej, więc mam obie z głowy, bawią się razem, albo biją jak to rodzeństwo. Ale widać że sie dogadują. Razem już chcodzą do jednego przedszkola. Także dla mnie plusy takiej róznicy

znajoma ma 6 i do tej pory narzeka, że się szybciej nie zdecydowała, bo jak starszy był rezolutnym 6 latkiem to znów w pieluchach ugrzęzła, zupkach, kaszkach itd. Wolała by za jednym razem i spokój, bo nie wychodziła by z tego okresu pieluch, karmienia itd. A tak po luzie z tym starszym, znów musiała w to wracać i jeszcze 2 lata zanim młodszy się ogarnie do w miarę jakiejś samodzielności

Dla matki też lepiej 1-2 lata. Mnie dziwi, że się komuś po 5 chce znowu zaczynać tę orkę.

Dla mnie po 4 latach to tez kiepsko. Teraz bogatsza o tamto doswoadczenie zdecydowalabym sie wczesniej Po 2 lub 3 latach maks.

A ja będę czekać dłużej niż 3 lata i opinia innych mnie nie interesuje. Różnica 5 lat jest super. Akurat jeden pójdzie do szkoły i będę mieć spokój te 6 h by wykorzystać tylko na młodsze dziecko

Autorko, zgadzam sie z toba częściowo. Msm dzievi z mała riznica wieku, dwuletnią i poczatki bylu trudne. Jest to zdecydowanie lepsza różnica dla dzieci, razem sie bawia, sa na tym samym poziomie, wyjscia i wycieczki sa tez bezproblemowe bo dzieci sa zainteresowane podobnymi rzeczami. Ale dla rodzicoe to ciezka praca na początku. Na twoim miejscu, jak chcesz miec łatwiej dla siebie, a masz do tego prawo, poczekalabym przynajmniej 8 do 10 lat. Serio. Czy dzieci rok po roku czy z mała roznica 2, 3 lat to nadal ciezka praca. Nie daj sobie wmówić inaczej. Jak chcesz miec latwiej to nie dziecko powinno byc na tyle duże, zeby samo poszło i wróciło ze szkoly, ogarnelo sie z pakowaniem plecaka, lekcjami juz o higienie osobistej nie mówiąc.

Jakbym zaczęła się starać juz.dziś to bylaby roznica 4 lata bo syn ma obecnie 3. Ale nawet o tym nie myślę. 5-6 lat minimum. Was dziwi, ze ktos chce od nowa sie bawic w pieluchy i kp, a mnie dziwi, ze ktoś nie chce sobie zrobic od tego przerwy i odetchnąć te pare lat. Dzieciom nic sie nie stanie jak jedno bedzie o klika lat.starsze od drugiego. A matka mniej sfrustrowana i bardziej wypoczeta. Nie wiem co w tym fajnego wozić malego bobasa w spacerwce i jeszcze starszego nieść pod pachą i weź tu z takimi idz na zakupy do spożywczaka czy na normalny spacer.

U mnie 5 lat różnicy między synem a córka. I zachwalam i wszystkim mowie i będę mowic, ze jest super. Bo jest. Dzieci już terqz nastolatki, cały czas dogadywali się super i dalej tak jest. Młodsza ma pomoc przy zadaniach, starszy jak młoda była malutka też był zachwycony siostra. Nie brakowało mu nigdy mamy, bo zanim siostra się urodziła miał mnie tylko dla siebie, a jak pojawiła się młoda, już był duży i sam chciał już wszystko robic. Ja odpoczelam po pierwszym dziecku, nabrałam ochoty na następne, nie zmęczona i nie zniechęca maciezynstwem. Przeżyłam dwie przygody z malutkimi dziećmi, i nie jest to dla mnie trauma, jak niektórzy pisza, a że chciało Ci się jeszcze raz pchać w pieluchy. Tak chciało, bo nie byłam zmęczona aż tak, jak matki, które mają dwoje dzieci w podobnym wieku teraz myślę o trzecim. Moja siostra miała dwie corki 1.5 roku różnicy i tak padnięty była, że terqz jak widzi małe dzieci, to krok w tył, bo mówi, że sobie przypomina ile roboty i jaka to orka przy małych dzieciach.

gość dziś a ja nie wiem co to za przyjemnosc całe zycie podporzadkowac ciazom, porodzom i urlopom macierzynskim. Według ciebie lepiej popracowac troche potem ciaza i macierzynski potem znowu ciaza i przerwa potem znowu praca i potem znowu ciaza? bez sensu, ma sie wszystko i nic. troche tu troche tam i na koniec zycia ma sie g****o z tego zycia. Lepiej zrozbic to raz, poswiecic na to kilka lat a potem juz tylko chowac dzieci i pracowac. po co sie rozdrabniac.

14.30 Masz swoje zdanie, ja swoje. Wolę się rozdrabniac, niż się zaharowac. Mam jak mam, jestem zadowolona, a ty widzę jednak nie za bardzo, bo złością aż kipisz. Wez coś na nerwy, widocznie jednak dzieci z małą różnica wieku szarpia ci nerwy. Szkoda zdrowia.

Mam dwóch chłopców z różnicą wieku 2 lata. Teraz wiem, że mój dwulatek jeszcze potrzebował mamy jak urodził się młodszy. Myślę, że trzy lata różnicy w przypadku naszej rodziny lepiej by się sprawdziło.

gość dziś raczej ty masz problem z głową, bo masz omamy. nigdzie nie napisałam ze mam dzieci z mała wieku. Moze naucz sie jednak poprawnie czytac, co? przyda ci sie w zyciu...

gość dziś mysle ze grubo przesadzasz. Od dawna psycholodzy są zgodni ze dziecko lepiej chowa się z rodzeństwem, bo wtedy mama nie jest dla niego na 100% i dzięki temu dziecko uczy się życia w grupie, nabiera wartościowych cech, nie wyrasta na egoistę i egocentryka itp. Wiec dobrze ze pierwszy syn nie miał 100% twojej uwagi, wierz mi, wyjdzie mu to na dobre

14.48 Czyli według ciebie rodzeństwo starsze np 5 lat, to nie rodzeństwo? Rozumiem jedynak nie wychowuje się z rodzeństwem, ale poza tym stwierdzeniem, to za bardzo naciagasz swoją teorie. Dziecko wychowuje się nie tylko z rodzeństwem z małą różnica wieku, a 5 lat różnicy to niewiele. Do 18 zdazy wychowywać się z rodzeństwem.

gość dziś to chyba nie słyszałaś o powiedzeniu ze 2 dzieci z dużą róznicą wieku chowa się jak 2 jedynaków. I to jest prawda, zamiast sie bezmyślnie obrażać to sobie poczytaj publikacje psychologiczne na ten temat

gość dziś 14.48 Czyli według ciebie rodzeństwo starsze np 5 lat, to nie rodzeństwo? x i gdzie ja napisałam ze to nie rodzenstwo? dlaczego tak bzdurnie przeinaczasz cudze wypowiedzi?

15.03 4 lub 5 lat różnicy, to nie jest duża różnica. Rozumiem lat 10 różnicy między rodzeństwem. Zresztą myśl sobie co chcesz. Ja mam już dzieci w wieku 10 i 15 lat i wiem i widzę, że i im i mnie tylko na dobre wyszło to, że jest jak jest. Nara.

Sama mam aktualnie 2,5 latka. Ostatnio spotkałam koleżankę co ma 2 latkę i 5 miesięcznego synka. Ona tak chciała, ja dopiero teraz zaczynam oddychać i może 3,5-4 lata różnicy zrobimy jeśli się uda. Jak syn miał roczek to na myśl o ponownej ciąży aż mi było słabo. Ale podziwiam mamy z dziećmi z małą różnicą wieku, bo faktycznie pierwsze parę lat to na pewno ogromne zmęczenie, poświęcenie, ale potem spokój:). Niestety ja do dzieci z małą różnicą wieku się nie nadawalam, ale wiem, że najfajniejsza różnica dla rodzeństwa to właśnie te 2 lata. Potem to już powoli odrębne światy. Ale z drugiej strony to chyba rodzice muszą zdecydować sami na ile mają sił i chęci- pomijam wpadki:)

gość dziś 15.03 4 lub 5 lat różnicy, to nie jest duża różnica. Rozumiem lat 10 różnicy między rodzeństwem. Zresztą myśl sobie co chcesz. Ja mam już dzieci w wieku 10 i 15 lat i wiem i widzę, że i im i mnie tylko na dobre wyszło to, że jest jak jest. Nara. x ale kogo obchodzi jakie ty masz dzieci? I GDZIE JA PISAŁAM COS O 4, 5 LATACH? ja tylko pisałam ze dobrze ze dziecko musiała dzielić się uwagą z bratem, bo z psychologicznego punktu widzenia to korzystne i nie ma co czekac wiele lat na 2 dziecko. ty masz jakiś problem z wzrokiem czy jak? widzisz cos czego nie ma? :D to sie leczy wiesz?

NIE MA DOWODOW NAUKOWYCH na to że jedynak lub dziecko duzo starsze lub młodsze od drugiego dziecka to musi być egoista. Odsyłam do artykułów w czasopismie Sens. Były badania że to nie ma związku jedno z drugim.

Tu autorka. Mnie nie obchodzi co jest lepsze w tej sytuacji dla moich dzieci, jeśli mam to robić kosztem siebie i zdychać bez niczyjej pomocy tak jak to było przy moim.synku. nic mnie to nie interesuje że razem by się bawili etc. Niech sobie szczekają mamusie mające babcie do pomocy i płatne gosposie i nianie, na ich miejscu rzeczywiście między dziećmi miałabym mała różnice wieku. Mój syn był bardzo wymagający do drugiego roku życia i wiem co przeżyłam.

gość dziś oczywiscie ze są, a to twojego pisemka nie ma na liscie czasopism punktowanych wiec jest warte tyle co bzdety w gazecie fakt.

Jestem w ciąży. Urodze jak córka będzie miała 6 lat. Nie była to ciąża planowana, ale gdybym miała zajść w ciążę wcześniej to bym usunęła. Dla mnie codzienne mordowanie się z 2 małych dzieci to koszmar. O większej ilości nie wspomnę. Podziwiam tskie matki, również te samotne z 1 dzieckiem Córka dala mi w kość swoim zachowaniem, tak że odechciało mi się dzieci ma zawsze. Teraz, po 5 urodzinach nastąpiła w niej przemiana. Stała się zupełnie inna dziewczynką. Sądzę, że będzie fajnie opiekować się bratem lub siostrą. Cieszy się. Ja tez nie podchodzę do tego z takim lękiem jak wcześniej.

15:31 ale idiotka. Podaj zatem źródła mówiące że jest tak jak sądzisz.Gowno masz a nie dowody. Spośród rodzeństw jakie znam największymi egositami są ci co właśnie mieli jednego brata lub siostrę. Albo rodzeństwo w ogóle. Wtedy jest rywalizacja i kompleksy a bo jego bardziej kochają, na więcej mu pozwalają, a bo jemu się lepiej wiedzie. Tak jest w zdecydowanej większości rodzeństw i nikt mi.nie wmówi że te co się tak przyjaźnią to nie jest mniejszosc. Ja mówię także z autopsji. Nie uważam że jestem lepsza bo mam brata, wręcz przeciwnie. A najbardziej szczodra i pomocną osoba jaką znam jest moja koleżanka jedynaczka. Bawić moNa się z kolegami i kuzynami nawet co dnia, nie muszę się umartwiać rodząc jedno po drugim bo jakiejś męczennicy się wydaje że jestem egoistką. Tak, wolę być egoistką niż sfrustrowana wariatka która z umęczenia trzęsie dzieckiem lub traktuje to wszystko jak męczarnie.

U mnie 11 lat różnicy i jest super

U mnie jest mała różnica wieku: 2 lata i 3 miesiące. Dzieci dogadują się super, bawią się na podobnym poziomie, wyjścia łatwo zorganizować, bo mają podobne zainteresowania. Ale nie da się każdemu z osobna poświęcać czasu, jeśli się nie ma pomocy. Być w ciązy i miec roczniaka: to trudne! Tak samo jak być w ciązy i mieć dwulatka! Gdy młodsze dziecko się urodziło, psychicznie nie byłam gotowa i niestety długo odtrącałam je emocjonalnie :( Ale u mnie była zła motywacja: chciałam być dłużej w domu z pierwszym dzieckiem, a moja mama rzuciła wtedy swoją pracę, że ja mam pracować, a ona zajmie się wnuczką. No to zaszłam w ciażę. W innej struacji zdecydowałabym się na ok 4 letnią różnicę wieku. Ale dla dzieci -powtarzam-to super. Z punktu widzenia dzieci rok po roku jest idealnie.

Jak czytam ten wątek to mam wrażenie że dla kobiet rodzenie dzieci to przykry obowiązek, coś co muszą odhaczyc obowiązkowo i to jeszcze w określonym terminie! Ewentualnie urodzenie kolejnego dziecka to przedłużenie możliwości siedzenia w domu.

Dokładnie, też mam takie wrażenie! A dla mnie ten pierwszy okres (pieluszkowo-kaszkowy)był cudownym, beztroskim czasem! Dla mnie powrót do tego po dłuższym czasie nie byłby żadną karą, wręcz przeciwnie. Więc też jestem za większą różnicą wieku (mimo że z moim bratem - 5 lat młodszym - chcieliśmy się pozabijać i kontaktu w dzieciństwei nie mieliśmy żadnego :p ), nie wyobrażam sobie, żeby np. przy dwulatku, który sam jeszcze jest malutkim dzieckiem, potrzebującym dużo uwagi, bliskości, żeby wtedy miał się jeszcze pojawić noworodek.

gość wczoraj kto tu jest idiotka nie potrafiąca odróżnić wartościowych artykułów w necie od śmieci. Straszna kretynka z ciebie