Opieka naprzemienna

Witam. Jestem dwa lata po rozstaniu z mężem. To ja się wyprowadziłam. Mamy syna w 6 klasie. Opieką dzielimy się tak ze tydzień jest syn u mnie i tydzień u męża. Rozstaliśmy się w miarę kulturalnie. Nie chodzimy po Sądach nie szarpiemy się. Syn chodzi do tej samej szkoły. Nadal mieszkamy w tej samej okolicy. Chciałam żeby syn jak najmniej odczuł nasze rozstanie. Czy uważacie że to dobre rozwiązanie?? Ciągle mam wyrzuty sumienia że syn wychowuje się w rozbitej rodzinie choć u każdego z nas ma zaspakajane swoje potrzeby. Nie zawsze dorośli mogą być razem... Co myślicie??

Na pewno to trudna sytuacja i dla Was i dla niego, ale opieka naprzemienna w tej sytuacji wydaje się dobrym rozwiązaniem.

Jezeli przez to syn nie musial zmieniac szkoly, mieszkacie w poblizu i wymieniacie sie informacjami co do klasowek itp., to dobry model.

Staramy się z mężem uzgadniać wszystkie sprawy związane z synem. Nie ukrywam że mam poczucie winy ze tak tydzień tu i tydzień tu jeździ... Nie chcę też ograniczać kontaktów z tatą dlatego tak uzgodniliśmy. Chcieliśmy żeby miał stały kontakt ze mną i tatą. Zwłaszcza ze w domu męża się wychował i środowisko tamtejsze jest mu bliższe sercu. Ja mieszkam w blokach. Do tej pory mieszkaliśmy w dużym domu jednorodzinnym...

Mnie sie ten model nie podoba, dziecko rozdarte na dwa domy. Ja odeszlam od meza w styczniu. 6letnia corka mieszka ze mna, ale ma bardzo dobry Kontakt z tata. Jest u niego co drugi weekend i kazda srode. A ze.rozeszlismy sie tez w miare kulturalnie, czesto spotykamy sie w trojke na miescie, idziemy cos zjesc lub do kina. On nas czesto odwiedza, czasami spi u nas. Chcialabym zeby corka jak najmniej negatywnie przezyla ta sytuacje.

U mnie jest o tyle inaczej że to ja się wyprowadziłam. Syn wychował się w domu męża. Tam tak naprawdę jest jego dom. U mnie to nowe obce środowisko. Nie bardzo ma co tu robić bo to bloki a nie duży dom z podwórkiem. Kolegów ma tu mało. Nie zna raczej dzieci. Oczywiście mogłam uzgodnić z mężem ze zamieszka ze mną a u niego tylko weekendy ale tak naprawdę zrobiłabym mu krzywdę bo wyrwałabym go ze środowiska w którym się wychował. Dlatego taka moja decyzja. Zawsze myślałam o nim żeby odczuł jak najmniej to rozstanie. Nadal nie wiem czy dobrze zrobiliśmy....

Mam pytanie do pani powyżej. Gdy piszesz weekend to jets on od piątku po szkole do niedzieli wieczorem? A w środę, to tez zostaje na nic, czy wraca spać do domu?

Dziecko jest w 6 klasie, taka opiekę ciągniecie od 2 lat i teraz się zastanawiasz? Może zapytaj syna co on o tym myśli? W końcu to już dość duże dziecko

zapytaj syna x To przede wszystkim :)

No ja tez sie wyprowadzilam, corka musiala zmienic przedszkole, bardzo szybko sie zaaklimatyziwala, poznala nowe kolezanki, ze starymi tez nadal utrzymujemy kontakt. Co do spania u taty- poki chodzila do przedszkola to tak, spala ze srody na czwartek i co drugi weekend od piatku do poniedzialku. Odkad chodzi do szkoly i musi byc na 8, a spiac u taty musi wstac o 6, to czesto on u nas spi ze srody na czwartek i w niedziele mi ja przywozi.

Oczywiście ze rozmawialiśmy... Dla niego takie rozwiązanie jest dobre. Próbowaliśmy po dwa tygodnie ale to się nie sprawdziło bo tęsknił. I za mną i za tatą. Po prostu za długo. Taka propozycja padła od psychologa ale jednak nie.

Żałosne jest to spanie u byłej żony.

dziś no to w czym problem jak młodemu to pasuje?

Czemu zalosne? My nie spimy ze soba, jesli o to ci chodzi.

Widzisz tu gdzieś byłą żonę? Jakie żałosne? Dziecko ma dwoje rodziców zawsze! Niezależnie od tego czy mieszkają razem czy osobno Jakie więc żałosne??

Mój problem polega na tym że patrzę w przyszłość i zastanawiam się jak taka sytuacja wpłynie na moje dziecko. Pytam o Wasze zdania na ten temat. Jak to widzicie i czy podejmuje dobre decyzje...

To po co fundamencie dziecku traumę z rozwodem skoro tak się cudownie dogadujecie ze aż nocujecie u siebie?

Ciekawe co będzie jak tatuś kogoś pozna i się skończy to nocowanie? Dopiero wtedy zacznie się wojna!

Ja uważam, ze to sprawiedliwe. Ojciec ma takie same prawa jak i obowiązki. Tez bym obstawala za takim modelem, bo dlaczego kobieta ma być przy dziecku caly czas, a ojciec tylko w co drugi weekend i jedno popołudnie w tygodniu? I to często placac niskie badz bardzo przeciętne alimenty?

Nie chciałabym tak się ciągle przeprowadzać, tydzień tu, tydzień tam,żadnej stałości, jak kukulcze jajo...

Nie wiesz jak wpłynie, ale i ci, którzy wychowują w pełnych rodzinach nie mają gwarancji kontynuacji takiego modelu w kolejnych pokoleniach. Jedno co możecie zrobić, to dawać mu pewność, że oboje go kochacie i może na Was liczyć.

Czemu ma sie zaczac wojna jak kogos sobie pozna??? A dogadujemy sie od rozstania faktycznie lepiej. I dla mnie i dla niego dziecko jest najwazniejsze i w jakims sensie bedziemy zawsze rodzina. Nasze malzenstwo bylo katastrofa, ale jako rodzice sie dogadujemy bardzo dobrze.

Zacznie się wojna bo on skończy poświęcać czas dziecku A ty się wsciekniesz!

A lepszym rozwiązaniem będzie gdy mama weźmie go rzeczywiście do swojego mieszkania gdzie rzeczywiście nie jest to dla niego " jego" dom? Przecież matka zrobi mu większą krzywdę. Będzie nieszczęśliwy a jednocześnie przecież matka go nie zostawi u ojca. Moim zdaniem autorka wybrała lepsze zło bo to jest trudna sytuacja jak każdy jeden rozwód. Ale niestety one się zdarzają bo to po prostu życie jest.

U mnie nie ma i nigdy nie było przemocy, alkoholu i patologii. Niestety dużo rodzin tak żyje i dzieci wychowują się całe życie. Moj syn ma spokój i u mnie i u męża. Pomimo iż my juz nie jesteśmy razem. Cieszę się chociaż z tego że on wie ze ma mamę i tatę którzy go kochają ale oczywiście serce mnie boli ze nie może wychowywać się w pełnej rodzinie. Ale czasami tak musi być bo nie może być inaczej.

Nie rozumiem tego strachu przed przeprowadzka dziecka. Trauma TJ rozwod rodzicow. Ale z przeprowadzka to juz nie przesadzajcie. Moja corka naprawde bardzo szybko sie zaaklimatyzowala.