Dlaczego gdy dziecko gorzej się rozwija, ma problem z czymś, wini się matkę?

Czytałam tutaj dzisiaj wpis dziewczyny, która twierdzi, że jej dziecko ma zaburzenia stwierdzone przez specjalistów, a rodzina nie poczyta, nie dowie się, tylko wini matkę. mam podobnie. Moje dziecko później niż inne zaczęło chodzić, mówić. Winiono mnie, tzw. winiła rodzina męża, bo moja rodzina wie o co chodzi i rozumie że dziecko to nie mebel z Ikei konkretnego modelu, do którego jest instrukcja i każde składa się tyle samo czasu i wygląda tak samo. Dlaczego ludzie są tak podli?

Mnie też obwiniano,szkoda,ze nikt nie tatusia,bo to w nim tkwi problem. Ciekawe dlaczegóż wasze dostaje matka i to od niej wymaga się więcej.tk smutne j straszne. Nie daj sie!

Trzymaj się, musisz wierzyć sobie i nie dac sie! Choćby nie wiem co się działo,dasz radę!

Dnia 21.11.2018 o 16:21, Gość gość napisał:

Bo tak najprościej. Wszyscy lubią mieć poczucie, ze są najmądrzejsi i każdy problem rozgryzą w minutę.

Dokładnie. Ja tylko dodam, że w Polsce jest jakieś dziwne skoncentrowanie wszystkiego na matkach. Matka ma tylko siedzieć w domu z dziećmi. Matka ma o wszystko zadbać. 

Jak coś jest nie tak z dzieckiem  albo coś niedopilnowane to tylko wina matki.

Jak mamy z mężem jakis wypad z dziećmi i czegoś zapomnimy wziąć dla dziecka(czapka, zapasowa pielucha, zapasowe ubranko...lista jest długa).

To mąż i jego rodzina zwykle winią mnie - że to ja zapomniałam:(:(

masakra jakaś i czeski film

Może dlatego, że większość problemów, jakie mają dzieci wynika z powodu zaniedbania dziecka przez matkę właśnie. 

Tak zdarza się najczęściej i stąd takie społeczne myślenie . 

Nie mam oczywiście na myśli chorób ewidentnie nie mających związku ze sposobem wychowywania dziecka. 

Codziennie tu można czytać posty mam, które zaniedbują dzieci (nie mogą nawet spokojnie spalić papierosa na balkonie, nie mogą spokojnie zjeść kanapki...). To że dziecko jest czysto ubrane i zdrowo je, nie świadczy o tym , że jest zadbane. 

Dziecko czuję.  Dziecko naśladuje nas nie tylko jak się trzyma widelec ale również jaką się ma mimikę.  Mamy się dziwią, że dziecko miauczy i marudzi. Jakby widziało uśmiech, radość, miało zorganizowany fajnie dzień i szczęśliwą mamę i najważniejsze - czuło że ta mama je kocha - nie będzie marudne. 

Dokładnie. Dziecko patrzy na smutną gębę , zdenerwowaną mamę i potem się dziwią czemu dziecko marudzi. Od mamy się nauczyło. Nie zna nic innego.