Wyznanie prawdy.

Wyznałem ostatnio kolezance, że jest kimś więcej niż tylko koleżanka z pracy. Mamy jeszcze dokończyć rozmowę ale nie odzwajemniła uczucia. Ma chłopaka. Nie wiem co teraz robić, czy zmienic pracę? Tyle lat o nie marzyłem (pracy) a teraz będę musiał z niej zrezygnować, bo dłużej nie wytrzymam. Wiem że jedynym lekarstwem jest definitywne zerwanie kontaktu. Dodam, że ona nie jest bez "winy", wiem że mnie kokietowała, podrywała, bawiła się mną, tak teraz to oceniam. Kilka dni temu stwierdziła, że gdyby chciała to by mnie uwiodła. Podczas kluczowych słów nic nie mowila, miała "mokre" oczy a odpowiedz musiałem "wydusić" od niej. Wiem, że nie jestem dla niej kolegą ale też kandydatem na faceta. Coeraz robic? Jeszcze wczoraj dowiedziałem się, że zmarł mi wujek. Prawda, że nieszczęścia chodzą parami.

Mówiłem żeś naiwniak

Olać ją. Musiałbyś być debilem żeby rezygnować z pracy.

Tak to jest z kobietami. Dlatego ja trzymam na dystans.

Up

Trudny temat dlatego tak mało opinii. Jedno wyjście to zmienić pracę niestety. Jeśli jesteś pewien, że to miłość nie możesz się tak katować. Jedyny rozsądny ruch to odejść z pracy. Nie marnuj życia. Zdrowie psychiczne to podstawa.

Może ktoś jeszcze coś napisze?

Pogódź się z faktem, że jest jak jest. Nie pozwalaj na kokietowanie, traktuj grzecznie ale z dystansem. I nie zwalniaj się z pracy, pomyśl, że praca to tylko kilka godzin a po pracy jesteś wolny i możesz ze swoim czasem robić, co Ci się podoba :)

Albo ona się tobą bawi bo taka jej Marta albo przygotowuje sobie grunt pod nowy związek.