Przeraża Was starzenie, przemijanie, upływ czasu?

założmy osoba 39 letnia pamięta dobrze 30-stke i to jak to bylo miec 2x lat a nagle blisko 40 a potem juz niedaleko 50-tka jak żyć?

Nie myśleć o tym. Wiek to tylko liczby. Gdyby każdy tak chciał podchodzić to życie musiałoby się kończyć w wieku 20 lat.

Ja miałam z tym straszny problem. Zwłaszcza po śmierci taty... Wytworzyła się u mnie jakaś taka forma paranoi wręcz. Miewałam takie ataki histerii, że musiałam wyjść z domu, bo bałam się, że się uduszę. No miałam bardzo nieprzyjemne te napady paniki. Od pół roku chodzę na terapię do poradni Psychologgia. Mieszkam teraz w Warszawie, nie mogłam odnaleźć się w tym miejscu, było okropnie, ale dzięki terapii kroczek po kroczku z tego wychodzę

nie czas ale ludzie 

pola ty masz schizofrenie 

schizofrenie i łęki boisz sie śmierci taty

schizofrenie łęki depresja napady paniki

myślisz ze tata zyje ale umarl a chcesz aby Żył

Przeraża mnie nie tyle upływ czasu jak to, że niektóre wspomnienia się zacierają. Ludzie, których już nie spotykam, a tak dużo mam z nimi dobrych wspomnień...to że kiedyś nie będę w stanie pamiętać tych wszystkich cudownych chwil.

"Ilu istniej czas jak jedna chwila zbiegł..."

upływ czasu nie jest dla mnie niczym strasznym, ale może dlatego, że staram się żyć w zgodzie z naturą, a starzenie się jest naturalne

poza tym nie schizuję w temacie czegoś, na co nie mam żadnego wpływu, bo to zupełnie nie ma sensu

wkurza mnie, że im jestem starsza, tym więcej chorób mnie dopada i np. słabiej widzę, muszę już wkładać okulary do czytania małych literek, bolą mnie stawy, stuka mi w kolanach, nie mam tyle siły do pracy, nie udźwignę już takich ciężarów jak kiedyś itd.

no ale trudno, wkładam te okulary, pyka mi w tych kolanach i jakoś z tym żyję, przecież się nie powieszę

cieszę się tym, co mam, że np. mogę chodzić, bo niektórzy siedzą na wózkach, że słyszę, widzę, pracuję, że koty mnie moje kochają i ogólnie nie narzekam, nie jest źle :)

Ewa3333333 a nie lepsze od kotów są psy, ja lubię koty ale psy są o stokroć lepsze, co prawda nie mam psa bo nie miałabym  czasu się nim zająć ale zawsze kochałam te czworonogi

48 minut temu, Ewa333333 napisał:

upływ czasu nie jest dla mnie niczym strasznym, ale może dlatego, że staram się żyć w zgodzie z naturą, a starzenie się jest naturalne

poza tym nie schizuję w temacie czegoś, na co nie mam żadnego wpływu, bo to zupełnie nie ma sensu

wkurza mnie, że im jestem starsza, tym więcej chorób mnie dopada i np. słabiej widzę, muszę już wkładać okulary do czytania małych literek, bolą mnie stawy, stuka mi w kolanach, nie mam tyle siły do pracy, nie udźwignę już takich ciężarów jak kiedyś itd.

no ale trudno, wkładam te okulary, pyka mi w tych kolanach i jakoś z tym żyję, przecież się nie powieszę

cieszę się tym, co mam, że np. mogę chodzić, bo niektórzy siedzą na wózkach, że słyszę, widzę, pracuję, że koty mnie moje kochają i ogólnie nie narzekam, nie jest źle :)

A czy umiesz obrobić ogóra tak jak za młodych lat skarbie?

psy są ok, koty też są ok

ogólnie lubię naturę, zwierzaki i roślinki z kilkoma wyjątkami