Problemy rodzinne, co myślicie?

Pytanie może dziwne, ale pracuje z siostra w jednej firmie ona jest 10lat starsza ode mnie, praca fajna, ale siostry nikt nie lubi. Dziewczyny się z niej śmialy dlaczego z nikim nie rozmawia itp. Ja już na te pytania nie odpowiadałam. Ciągle bylam porównywana, słyszę że jestemy inne, że powinnam się nią opiekować itp. Męczy mnie to. Pracujemy obok siebie często dosłownie biurko przy biurku, ona nic się do mnie nie odzywa przez8h. Twierdzi że pracuje i na tym się skupia. Z innymi robi to samo, stąd żarty każdego, że jest dziwna i wiecznie przerażona, mimo ze pracujemy tam pół roku. Ostatnio w pracy ludzie z innego działu naskarzyli na mnie i na siostre, widziałam co się świeci, bo próbowali tego samego z inna dziewczyna i ona się zwolniła. Ja postanowiłam iść na skargę do przełożonego, z którym mamy dobry kontakt. Byłam pewna że siostra pójdzie ze mną, a ona w ostatnim momencie się wycofała i uciekła zostawiając mnie sama. Namawiala mnie, że trzeba coś z tym zrobić i nic, uciekła. Postanowilam zwalniam się z tej pracy, nie namawialam jej do tego, sama powiedzialam ze odchodze. Ona chce zrobic to samo, rzekomo solidarnie i teraz czeka aż coś dla nas nowego znajdę, a ja nie chce już z nią pracować, chce trochę odpoczynku od niej i przez to sama nic nie szukam. Zastanawiam się już nawet nad wyprowadzka do innego miasta. Co myślicie, jak wyjść z tej sytuacji? Czy mam obowiązek ciągle się nią przejmować?

Dwie dorosłe osoby powinny mieszkać, pracować osobno, do końca życia tak będziecie we 2?

Ja pracowałam kiedyś z mężem i po dwóch latach psychicznie byliśmy tak zmęczeni jak nigdy przez 10 lat wspólnego małżeństwa. Dobrze że znalazł inna prace.

No właśnie, też uważam że mieszkanie i praca z rodzeństwem to duży błąd.