Dziwne zachowanie u prawie 3 latka

Witam wszystkich. Mam pewne obawy związane z zachowaniem mojego prawie 3 latka, za 3 miesiące skończy. Syn nie mówi, nie chodzi o to że w ogóle, tylko używa pojedyńczych słów np jeść, pić, spać, dada, itd. Zazwyczaj dużo mówi w niezrozumiałym dla mnie języku. Nie mówi pełnymi zdaniami, ale co mnie najbardziej dziwi to, to że potrafi wymówić wszystkie cyfry do 10 w prawidłowej kolejności, zna cały alfabet, też mówi go w odpowiedniej kolejności. Poza tym bardzo irytuje się w pewnych sytuacjach np gdy chce mu poprawić ubranie, nie nawidzi zmiany pieluszki (tak nosi jeszcze, posadzenie go na nocniku czy na toalecie wiąże się z krzykiem na całą ulicę), mycia głowy, uszu, twarzy, obcinania włosów i paznokci. Kąpiele uwielbia, ale bez mycia. Ataki szału i histerii następują też w np gdy wierza z klocków, którą sam zbudował się przewróci, gdy ktoś przesunie zabawkę którą gdzieś sam położył, gdy drzwi nie chcą się zamknąć. Syn układa zabawki w rzędach, trzymając się linii, by żadna nie wystawała, gdy coś spadnie wpada w histerię jakby ktoś go maltretował. Co do czytania, oglądania książek, bardzo szybko przewraca strony, nie zwraca uwagi na to, że chcę mu poczytać, nie powtarza np nazw zwierząt które mu pokazuję. Zna ok 50 słów, bez cyfr. Syn reaguje na imię, patrzy się w oczy, rozumie większość poleceń np zejdź że stołu, nie wolno, idziemy się myć itd.  Jest bardzo wrażliwy na różne ciecze np błoto, gdy się przewróci na coś mokrego to stara się nic nie dotykać ubrudzonymi rękoma, ma minę jakby go to brzydziło. Poza tym, bardzo lubi się przytulać, lecz czasem tak jakby się spina, aż się trzęsie i mocno mnie ściska, zdarza mu się zgrzytać zębami, nie przez sen. Od roku przesypia całe noce. Jestem przez większość czasu sama z nim. Nie wiem, czy ja mam problem z kontaktem z nim, np że nie potrafię go zainteresować niczym, jestem zbyt nudna. Czy być może brakuje mu taty, wyczuwa napięcie między nami rodzicami i w ten sposób to okazuje. Czy to minie, bo z jednej strony zachowuje się normalnie, je sam, śpi dobrze, z innymi dziećmi nawiązuje kontakt, jest odważny, nie boi się obcych lubi grać w piłkę, z drugiej jest wybuchowy, pedantyczny, dokładny do przesady. Zastanawiam się nad udaniem się do psychologa, lecz chcę też poznać wasze historie lub doświadczenia. 

Ja bym poszła, to co piszesz nie wygląda strasznie ale jest niepokojące, poszukaj dobrego specjalisty i idź

Oczywiście, że bym poszła.

Identyczne zachwania do syna mojej kolezanki. Maly ma stwierdzony autyzm i zespol Aspergera. Wszytsko sie zgadza, lacznie z obcinaniem wlosow. 

Ja mam też 3 letniego syna i dużo z tego co piszesz mogłoby też się do niego odnieść, tzn obcinanie włosów maszynka, mycie włosów itd natomiast mówi już ładnie, alfabetu nie umie, nie złości się jak wieża mu się zawali - tego typu zachowania kojarzą mi sie z opowiadań mojej koleżanki, ma córkę w wieku 8 lat i stwierdzili u niej aspagera, dobrze się uczy, jest inteligentna ślę lubi eh, wręcz musi mieć wszystko poukladane, musi wiedzieć wcześniej co dokładnie i w jakiej kolejności będzie dzisiaj robić, co dokładnie jutro ubierze do szkoły itd biada jak coś zostanie niedomowione, np auto ci sie zepsuje i zmienisz plany lub snieg spadnie i musi ubrac cieplejsze ubrabia tzn jak jej wcześniej wyjasnisz ze takie zdarzenie moze nagle wyskoczyc to ok ale jak nie jest na to przygotowana to awantura na całe osiedle i to do końca dnia!

Hmm, opisałam to żebyś mogła porównać czy twój syn ma podobne zachowania, nam nadzieję ze nie, że po prostu z tego wyrośnie

Trzymam kciuki

Jesteśmy po diagnozie. Stwierdzono autyzm, ale diagnoza była pod koniec stycznia. Od tego czasu terapia i jest o niebo lepiej. Także każdemu rodzicowi, który niepokoi się o rozwój dziecka radzę iść do specjalisty. Im szybciej będzie wiadomo co się dzieje z dzieckiem tym wìększa szansa na normalne funkcjonowanie i pomoc dziecku.