Czy rzeczywiście matki są szczęśliwsze?

Czy rzeczywiście jest tak że kobiety które mają dzieci i męża, że bije od nich wewnetrzny blask? A bezdzietne singielki to smutne i przegrane mimo wszystko kobiety z poczuciem straconego czasu?

;D 0/10

Nie zauważam radości bijącej od matek na polskich ulicach. A jak prowadzą do przedszkola to byle szybciej, popędzają dziecko, ciągną za ręce bo jeszcze do roboty muszą się wyrobić.

Wszystko zalezy od kobiety i tego czego oczekuje od zycia. Ja jestem wykonczona, trudno tryskac radoscia,z powodu zmeczenia, nadmiaru obowiazkow i braku czasu dla siebie. Dzieci kocham, ale zycie jest o wiele latwiejsze bez nich. 

Prowo głupie, ale...znam umęczone matki i świetne młodsze starsze panny z kotami. I odwrotnie. 

18 minut temu, Gość foka napisał:

Nie zauważam radości bijącej od matek na polskich ulicach. A jak prowadzą do przedszkola to byle szybciej, popędzają dziecko, ciągną za ręce bo jeszcze do roboty muszą się wyrobić.

No bo takie zycie. Malo kto ma babcie i pomoc. Pracowac trzeba, zajac sie dzieckiem trzeba, ogarnac dom tez. Ludzie teraz zyje w biegu , z zegarkiem reku , myslac jak kredyt mieszkaniowy splacic. Kiedys nami zajmowaly sie babcie, teraz pierdzielenie o tym, ze trzeba mieszkac osobno, byc samodzielnym, babcie tez nie pala sie do pomocy i w efekcie rodzice sa na nogach po 18h zeby ogarnac zycie. A dziecko pd 7 do 17 siedzi w przedszkolu

To chyba zależy od matki ja jestem pozytywna i szczęśliwa. Wiadomo jak w każdym życiu jest trochę tych złych momentów,  ale zdecydowanie więcej jest tych dobrych. Syn ma podobny charakter do mnie i bardzo dobrze się dogadujemy .Ważny chyba też jest żeby mama miała trochę czasu tylko dla  siebie 

Zalezy od człowieka. Ja jestem szcesliwą matką. 

Moja matka całe życie była nieszczęśliwe. I zawsze zazdrościła bezdzietnej siostrze ojca. Zawsze mówiła o niej, że ta to ma dobrze, bo nie ma dzieci.

A ja jestem szczęśliwą, bezdzietną żoną.