Co byście wybrali

W tym roku skończe 31 lat, od dłuższego czasu mieszkałam za granicą, w zasadzie przeprowadziłam się tam dla faceta z którym rozstałam się parę miesiecy temu. Te parę miesięcy było dla mnie wegetacją. Byłam bardzo samotna, ale też nie miałam ochoty wychodzić do ludzi. Teraz jest podobnie. Myślałam już dłuższy czas o powrocie do kraju. Rodzice są starsi i samotni, cierpia bardzo że jestem daleko, a ja nagle uświadomiłam że chciałabym jednak być bliżej nich. Ich życie wygląda bardzo smutno, nie mają samochodu, są schorowani. Myślę że gdybym była na miejscu ich komfort życia trochę by się poprawił. Zawsze to zrobienie zakupów, zabranie ich gdzieś na wycieczkę itd. Z drugiej strony jak tylko postanowiłam wrócić dostałam ofertę awansu, możliwość nauczenia się nowych rzeczy i ogólnie dobre perspektywy zawodowe. I teraz nie wiem co zrobić. I jednej strony czuję potrzebę powrotu z powodu rodziców, z drugiej zastanawiam się odnośnie tej oferty. Nie ukrywam że boję się powrotu i szukania pracy i mieszkania. Co byście doradzili..

Trudna sytuacja. Ja bym wybrał opcje w której czuł bym się bardziej szczęśliwy życiowo.

Zostać tam i zobaczyć co to za nowa oferta i awans a rodzicom spróbować pomóc w inny sposób. Może spróbuj na razie sfinansować im pomoc domową lub opiekunkę osób starszych i zobacz czy to ich jakoś wspomoże.

W życiu nie pozwoliłbym, żeby moje dziecko zmarnowało swoją szansę na sukces życiowy z mojego powodu, rodzice są od wspierania dzieci a nie od tego, żeby dzieci spełniały ich egoistyczne oczekiwania. Zapytaj ich o to, jeśli będą chcieli mieć z Ciebie pielęgniarkę i posługaczkę to znaczy, że są po prostu egoistami.

A mnie się wydaje, że już wybrałaś. Wsparcie  i pomoc dla   drugiego człowieka to nie jest biznes, nie musi się opłacać.