Zostawiłam chłopaka, czy waszym zdaniem miałam powód? Proszę pomóżcie bo nie daje sobie rady, nie wiem co robić.. :(

Wszystko zaczęło się od tego, że brat mojego chłopaka spotyka się od 2 lat z rozwodką z dzieckiem, kiedy ich matka dowiedziała się o tym była bardzo zła, że marnuje sobie życie, dlaczego nie może znaleźć sobie normalnej dziewczyny bez zobowiązań i w ogóle przedstawiła mu wszystkie minusy tego związku. Bardzo się zdziwiłam gdy mój chłopak powiedział mi, że brat posłuchał mamusi i dzisiaj w Sylwestra postanowił nawet do niej nie jechać mimo, że mieli plany. Najgorsze jest to, że jego matka prosiła mojego chłopaka aby został z nim w domu i nie jechał do mnie bo musi pomoc bratu, że w domu sobie coś wypiją bo jak on przyjedzie do mnie to i tamten pojedzie do swojej.. Jak chłopak mi dzisiaj o tym powiedział, że nie przyjedzie bo musi zostać z bratem odrazu poleciały mi łzy, jak mógł mnie olać w taki dzień kiedy wie, że ja też bardzo tęsknię tym bardziej, że 2 dni temu przez to co powiedział też prawie go zostawiłam i jeszcze o tamtym nie zapomniałam a już to doszło.. Bardzo chciałam go dzisiaj zobaczyć a on mnie tak zawiódł.. Powiedziałam, że jeśli brat jest ważniejszy ode mnie to znami koniec bo ja nie chcę być wiecznie na drugim planie, zawsze jest ktoś ważniejszy a moje uczucia się nie liczą. Mówił, żebym nie stawiała go w takiej sytuacji, żebym zrozumiała bo to jego brat i chce mu pomóc żeby nie zmarnował sobie życia. Jemu ratuje życie niszcząc tym samym swój prawie 2 letni związek nie mogłam powstrzymać łez gdy z nim rozmawiałam, dobrze wiedział jak mnie to boli ale i tak wybrał brata, żeby ten nie siedział sam w domu a, że ja zostaje sama to nie ważne... Zerwałam z nim, mówił, że nie moge tego zrobić bo mnie bardzo kocha i że zadzwoni niedługo a już 5 godzin cisza.. Co ja mam zrobić? Miałam prawo być zła? Nie jestem samolubna, wiem, że rodzina też jest wazna ale w takiej sytuacji?? Lepiej rozstać się że mną i pozwolić żeby ukochana dziewczyna cierpiała bo brat go potrzebuje??? 

Tu nie brat jest problemem a mamusia...

Słusznie postąpiłaś. Angażując się bardziej w związek i finalizując go potem ślubem miałabyś trudne życie teściową, która notorycznie właziłaby z butami do waszego związku i manipulowała swoim synem.  

Po co ci maminsynek, obudź się tak by było zawsze 

popatrz od strony ratownia brata chłopaka, to ważna sprawa bo nie zdaje sobie sprawy w co się pakuje. Nie swoje dziecko pochłania połowę małżenskiego życia, jest naturalnym srodkiem antykoncepcyjnym, dotego dochodzą koszta. Miłość zaślepia a po czasie budzimy się z koszmaru. Daruj mu , możesz przecież pojechac do nich również. To nie pan w średnim lub dojrzałym wieku by sie wrypac w dziecko obcego .

W tym problem, że nawet mi tego nie zaproponował, że mogę przyjechać do niego. (ja ani razu jeszcze u niego nie byłam, cały czas spotykamy się u mnie).

Dzwonił do mnie od tamtej pory 2 razy i znowu mówił, że nie moge kazać mu wybierac między bratem i mamą a mną.. Bo mama też ze łzami w oczach prosiła go żeby zatrzymał brata w domu bo może wtedy sobie przemysli i da sobie z nią spokój. A mi mówi, że mnie kocha i wolałby być teraz ze mną ale musiał tak postąpić.

I w taki dzień gdzie każdy spędza go ze swoją połówką ja muszę być sama... Może mi gorzej zrozumieć jego wybór bo osobiście nic nie mam do kobiet z dzieckiem, wcale nie musi to oznaczać problemów i katastrofy.