Odp****** się i tym podobne

wróciłam z mężem i 4 miesięcznym dzieckiem z 4-godzinnej podróży. Jeden postój godzinny czyli ponad 5 h. Powrót 21.30. Wrzucam rzeczy do prania bo się sporo nazbierało.  Przy czym mąż zamierza siedzieć długo bo od nd zaczyna nocki. To mysle ze powiesi pranie, prosilam go o to i sam wiedział że chce prać. Ja szłam spać bo dziecko budzi się na karmienie i muszę spac razem z nim. 

O 1.30 poszlam do wc i spytać czy powiesi to pranie, to nie nie zrobi bo odpoczywa, po co je wstawiłam, a jak powiedziałam że mu to mowilam to ze nie słyszał. I mam się odpier****ć. 

Na stole i wszędzie syf, a ja chciałam tylko żeby mi pomógł. Wyszło na to ze mu "rozkazuje" itd. To nie pierwsze takie słowa jego do mnie. Mnie to boli bardzo. Dobra, mogłam wyprać jutro ale on i tak siedział, a żadnych spodni do chodzenia potem nie będzie. A ja wg niego przerwalam mu odpoczynek i relaks i moglam sama zrobic

typowy facet

ja też całe życie sama haruje 

Chodzi mi o odnoszenie do żony.. od pn zaczyna terapię, ale ja i tak już mam dość, nie jestem szczęśliwa.. nie wiem czy terapia pomoże, mój mąż dużo rozumie na opak, dzieciństwo do dupy i są skutki.. zagroziłam w listopadzie odejściem i zaczął szukać terapeuty.. ale ból mój ten sam