Głuche niemowle

Tez mam nadzieje ze to tylko kwestia tego, ze jest jeszcze malutki i zwyczajnie zaspany. Moze jeszcze to ze mieszkamy w kawalerce i niekgraniczamy dźwięków? Nie ma chodzenia na paluszkach, sa zwykle odglosy domowe, wiec moze on tez sie jakby dostosowal do tego? Moze po mnie odziedziczyl taki tumiwisizm...? 

Ale powaznie, pojde z nim jednak do pediatry, niech mnie kieruja gdzies na dalsze badania zeby miec czyste sumienie. Wkurza mnie tylko podrjscie pediatrow, mowi sie im co niepokoi a oni tak zbywaja, ze "nooo on tak widac ma". Nawet nie wysluchaja do konca... 

Spokojnie,napewno to tez ma wpływ ze dziecko jest przyzwyczajone do naturalnych codziennych odgłosów,jest malutkie potrzebuje dużo snu,a codzienne odgłosy mu nie przeszkadzają.No niestety już taka rola nasza,ze od kiedy zostajemy Matkami zaczynamy się wiecznie martwić.

Spokojnie,napewno to tez ma wpływ ze dziecko jest przyzwyczajone do naturalnych codziennych odgłosów,jest malutkie potrzebuje dużo snu,a codzienne odgłosy mu nie przeszkadzają.No niestety już taka rola nasza,ze od kiedy zostajemy Matkami zaczynamy się wiecznie martwić.

Spokojnie,napewno to tez ma wpływ ze dziecko jest przyzwyczajone do naturalnych codziennych odgłosów,jest malutkie potrzebuje dużo snu,a codzienne odgłosy mu nie przeszkadzają.No niestety już taka rola nasza,ze od kiedy zostajemy Matkami zaczynamy się wiecznie martwić.

Spokojnie,napewno to tez ma wpływ ze dziecko jest przyzwyczajone do naturalnych codziennych odgłosów,jest malutkie potrzebuje dużo snu,a codzienne odgłosy mu nie przeszkadzają.No niestety już taka rola nasza,ze od kiedy zostajemy Matkami zaczynamy się wiecznie martwić.

Spokojnie,napewno to tez ma wpływ ze dziecko jest przyzwyczajone do naturalnych codziennych odgłosów,jest malutkie potrzebuje dużo snu,a codzienne odgłosy mu nie przeszkadzają.No niestety już taka rola nasza,ze od kiedy zostajemy Matkami zaczynamy się wiecznie martwić.

Spokojnie,napewno to tez ma wpływ ze dziecko jest przyzwyczajone do naturalnych codziennych odgłosów,jest malutkie potrzebuje dużo snu,a codzienne odgłosy mu nie przeszkadzają.No niestety już taka rola nasza,ze od kiedy zostajemy Matkami zaczynamy się wiecznie martwić.

Spokojnie,napewno to tez ma wpływ ze dziecko jest przyzwyczajone do naturalnych codziennych odgłosów,jest malutkie potrzebuje dużo snu,a codzienne odgłosy mu nie przeszkadzają.No niestety już taka rola nasza,ze od kiedy zostajemy Matkami zaczynamy się wiecznie martwić.

Tylko jak juz kilka razy wspominalm, tu nie chodzi o codziennie odgłosy wlasnie, a o nagle specjalne halasy jak stuk patelni niedalekp niego czy klasniecie... 

I te uciekanie wzrokiem. Na wszystko patrzy, na wszystkim sie zawiesi tylko nie na mnie. Wrecz wydaje sie omijac wzrokiem... 

Wzrok ma jeszcze bardzo słaby, skup się na razie na słuchu 

Dziecko w tym wieku nie widzi wyraznie to jest nornalne. Ale sluch powinnas ponownie zbadac

On jest malusi. Jest jeszcze w swoim świecie. Na bodźce mniej reaguje. Może też nie ma temperamentu dużego. Nie martw się na zapas. Pytaj położnej o wątpliwości - od tego są wizyty patronażowe.